Hansı dostumla danışıram depressiyadadır. 90-ların sonuna yaxın doğulan adamların əksəriyyəti bu haldadır. İşsizlik, fəaliyyətsizlik, qumdan düzəldilən sevgi-məhəbbət münasibətləri, ailə, cəmiyyət təzyiqi, milli-mənəvi dəyərlər, pulsuzluq, həyatda öz yerini tapmamaq, məna, həqiqət axtarışı, süni yollarla xoşbəxt olmaq (narkotik, alkoqolizm), sosial şəbəkələrin diqqət siyasəti və s.
Bütün bunlar həmyaşıdlarımı depressiyaya salır, onlar yaşamaq üçün bir məna tapa bilmirlər, imkanı olanlar çıxıb ölkə xaricinə gedirlər, orda bədbəxt olurlar, imkanı olmayanlar qalıb burda bədbəxt olur. Nə qədər düşünürəm, nə qədər fikirləşirəm, bu çətin vəziyyətdən çıxa bilmirəm. Görəsən, niyə belə oldu? Niyə hər kəs depressiyayadır? Nə üçün hamı hamının qanını içməklə, enerjisini sümürməklə məşğuldur? Necə oldu bu hala gəldik?