Kitap Melike ile başlıyor. Genel olarak bir dönemde geçtiğini anlamak zaman aldı benim açımdan. Psikolojik bir roman beklerken biraz dönem, biraz psikoloji, biraz aşk, biraz aile, biraz "dağ", biraz felsefe... buldum da buldum. Sindirerek okumak sabır istedi ve bende mevcut olmadığı için sindirebildiğimi düşünmüyorum. Çok çarpıcı benzetmeler, 68lilerin ruh halleri, zamanımızdan geçenler... o kadar çok şeyi aynı anda düşündüm ki birine odaklanıp yorumlayamıyorum kitabı.
Yazarın duyguları ve düşünceleri aktarışını, kalemini gerçekten taktir ettim. Herkesin bir şekilde kendinden parçalar bulabileceğini düşünüyorum. Geçişler de hafif ve bağlayıcıydı. Karakterlerle tanışma kısımları okurken kesinlikle yormadı. Ağırlaşan ve sıkan kısımları olsa da mutlu son umuduyla ne olacak diyerek bekledim. Benim için roman 2. yarısında can buldu. Zamana yayarak okunursa edebik olarak yeni kalıplar kazandıracak hoş bir eser. Melike, anne İpek, Kamer, İpek, Simay, Ömer, Yekta... Karakterlerin her birini ayrı ayrı duyumsayacak ve sanrılarını tasavvur edeceksiniz. İyi okumalar...
