Aslında çoğumuzun problemi de aynı… Hayaller ve gerçekler arasında sıkışıp kalmış olmak. Ailenin, çevrenin, eğitimin, üzerinde yaşadığımız toprakların verdikleri ve empoze ettikleriyle kalbimizin derinliklerinin bize fısıldadıkları arasında kalmak… Kanat takıp uçma isteğinin bileğimizdeki prangalarlarla engellenmesi… Ki bu prangalar yakınlarımıza, ailemize hissettiğimiz sevgi, şefkat, sorumluluk, suçluluk gibi duygular da olabiliyor bazen…