Küçük bir çocuğun soracağı bir soruymuş gibi güldü.
Elini yeterince uzağa uzatırsan gökyüzündeki aya ulaşabilir misin?
joey'nin how you doin' dedigi phoebe gibiyim
fjerda büyükelçisi, sözleri katedralde yankılanarak, "zayıf kralınız işini yaptırmak için neden pis bir korsanı gönderiyor?" diye pis pis güldü.
"ticaret gemisi kaptanı," diye düzeltti sturmhond. "yakışıklılığım bana avantaj kazandırır diye düşündü herhalde. sizin geldiğiniz yerde böyle endişelere gerek yok sanırım."
Sayfa 508 - martiKitabı okudu
Sevmek acı bir arzu derler, sevilmiyor sevenler.
Ağlayan şu gözlerim ne güldü ne de gülecekler.
Sayfa 247 - CAN Sanat Yayınları - Roman - Bölüm 4Kitabı okudu
Üçüncü Şahsın Şiiri
Gözlerin gözlerime değince
Felâketim olurdu ağlardım
Beni sevmiyordun bilirdim
Bir sevdiğin vardı duyardım
Çöp gibi bir oğlan ipince
Hayırsızın biriydi fikrimce
Ne vakit karşımda görsem
Öldüreceğimden korkardım
Sayfa 16 - İş BankasıKitabı okudu
Ümeyye b. Ebi Mahşâ anlatıyor: Allah Resûlü, bir adamın besmele çekmeden yemeğe başladığını gördü. Adam yemeğe devam etti, en sonunda bir lokma kaldı, o lokmayı ağzına götürürken 'Bismillahi evvelehu ve âhirahu' dedi. Allah Resûlü güldü ve şöyle buyurdu: "Vallahi, şeytan onunla beraber yemeye devam etti. Besmeleyi çekince, karnında ne varsa kustu."
Sayfa 244Kitabı okudu
Hiçlik ya da Her Şey
Yine de Âdemleri yan yanayken beğendi. Onları el ele tutuşturup halay çektirmek istedi. Buna güldü. Hiç anlaşamazlardı diye düşündü. Kendisine bile yalan söylemekten çekinmeyen bir kadındı. Yalan ağzına yuva yapmıştı. Âdemler iyi anlaşırdı. Çünkü kavgaya sebep olan yorganı ateşe vermişlerdi. Yorgan pireli değildi. Yine de yorganı yakmışlardı. Karşısına geçip ne güzel yaktık diye ısınmışlardı. Hiç vicdanları sızlamamıştı
Sayfa 22 - KdyKitabı okudu
Üç obrazı əsas götürmüşdülər. Pəncərə, qapı, güzgü, məcazi məna da, əlbəttə. Deyir bəzi adamlar otaqlarında pəncərələri, qapıları güz- gülərlə əvəz eləyir, yəni hara baxır, özünü görür. Belə adamçün yalnız tək bir özü mövcuddur. Onun üçün nə pəncərədən görünən mən- zərə var, nə də qapının dalındakı həyat. Ancaq güzgű. Ancaq özü. İkinci qisim adamlar pəncərədən baxır. Pəncərədən dünyanı, həyatı seyr edirlər, seyrçidirlər. Pəncərədən gördükləri yaxşılıqları, pislikləri ancaq kənardan müşahidə edirlər. Və nəhayət, üçüncü qisim adamlar qapını açıb həyata, insanların yanına çıxanlardır. Pəncərədən gör düyü yaxşılıqlara qapıdan çıxıb qəhmər dururlar, pislik görəndə yenə qollarımı çirməyib davaya girişirlər. Pəncərə, qapı, güzgü. Mən qapının tərəfdarıyam, bir qədər susub güldü və əlavə etdi: - Əlbəttə, o demək deyil ki, mən çantamda güzgü gəzdirmirəm
Sayfa 135 - TəhminəKitabı okudu
Biraz daha yürümelerinden sonra kız, "Çok eskiden itfaiyecilerin yangınları başlatmak yerine söndürdüğü doğru mu?" Diye sordu
"Hayır. Evler hep yangına dayanıklıydı, inan bana "
"Tuhaf. Bir keresinde duyduğuma göre, çok eskiden evler kazayla yanarmış ve itfaiyecilere alevleri söndüremeleri için ihtiyaç duyarlarmış"
Adam güldü.
Sayfa 28Kitabı okudu
Oradan ayrılınca üç gün üç gece kuzeye doğru yol aldılar. Geniş bir arazinin ortasından geçerken kulaklarına neşeli bir şarkı sesi geldi. Ceylan derisinden yapılmış urbasının beline sicim kuşak bağlamış bir ihtiyar, tarlaların arasındaki yollara düşen çeltik saplarını toplarken türkü söylüyordu. Konfüçyüs geriye dönerek sordu:
“Hey, Şiro! Bu
