"Sabahleyin uyanır uyanmaz aklımdaydın. Güldüm. Kalktım. Bunu anlatmaya sana geldim. Ne dersin?"
İyi ki yaşadım, iyi ki sevdim, iyi ki ağladım, güldüm.
Pişman değilim, düşe kalka yürüdüm de öyle büyüdüm.
O bana baktı, ben ona baktım.
O güldü, ben güldüm.
O gitti, ben kaldım.
Başroller oynadım,akışkandım ve sonunda güldüm. " Aaa... Meğer dişleri de varmış " dediler.
Ağlaya ağlaya güldüm yine ;D
- Hayatında Aziz Ruh böyle mutasavvıfça şiirler söyler miydi?
- Hayır.
- Demek öldükten sonra şair olmuş!
Sayfa 88 - Türkiye İş Bankası Kültür YayınlarıKitabı okuyor
Güldüm... Hem de öyle çok, öyle sesli güldüm ki... Bir aptal bile bunun ağlamak olduğunu anlardı.
Sayfa 67Kitabı okuyor
Evren tarafından şakalandım.
Niğde otogarındayım, feci cişim var. Niğde aydoğanlar turizmi tercih ettiğimden herkes niğdede iniyor, niğdeden biniyor. Bu kadar kişinin valizi 3000 yılda indirilir ben de 100 kez işerim diye kimseye bi şey söylemeden içimde hafif bir otobüsü kaçırma korkusu ile tuvalete gidiyorum, 10 tl verdiğim işi hallederken bile ulan otobüsü kaçırsam korkunç olmaz mıydı diye düşünmeden edemiyorum. Sonra otobüs kaçırmanın maddi manevi bedellerini düşünerek koşarak çıkıyorum tuvaletten. Ne görsem beğenirsiniz? OTOBÜS YOK! ŞOK ABI NAPICAM BEN SAKA MI ** diyerek yazıhaneye koşuyorum. OTOBÜS BENZIN ALMAYA GİTMİŞ GELECEKMİŞ !!! Hani her zaman yol kenarında rastgele bi benzinliğe giren otobüsün bugün yolcu indirme bindirme esnasında benzin almaya gidesi gelmiş... Gerginlik ve bi miktar şaşkınlıkla karnı tok ve dinç otobüsümün kalkmasını ve yola devam etmesini beklerken aklıma gelen şuydu: Acaba Allah yukarda ne kadar gülmüştür?
"hele şuna bak hele bak nası koşuyo otobüsü kaçırdım sanıyo NFJGKDKSKKWKFKFKXKSKWKKDDKQHAJFJDJS ayyyyhhhh iyi güldüm JFJDKKQKDKFKFKDLAD hadi bin hadi geldi otobüsün hadi JFJCKXKSKSKKKFKCKXKSKA"
"Şimdi ben hayatıma nasıl devam edeceğim? Senden öncesi yok gibi ve ben nasıl devam edeceğimi bilmiyorum. Sen yokken ne yapıyordum? Bilmiyorum. İki yıl öyle mi? Basımı sağa sola sallayıp alayla güldüm."Benim kaybettiklerimin yanında, iki yıl hiçbir şey. İnan artık seni suçlamıyorum da. Alışıyorum gidişine. Az kaldı…” Elimi kalbimin üzerine yerleştirdim."Seni şuramdan söküp atmama az kaldı Kelebek.”
Sayfa 81Kitabı okudu
Şifalı bir eylem:D
Kendime gülümsedim, sonra bayağı güldüm, öyle ki havada çınlayan kahkahamı duyabiliyordum.
Sayfa 37Kitabı okuyor
-Bence dünyanın en tehlikeli duygusu aşk değil.
-Ya neymiş?dedim.
-Merak.
-Güldüm...
Unutma ki sinekleri öldürmeye değil bataklığı kurutmaya çalışıyoruz evlat.
Nasıl da güzel ağlıyorsun..."Salak mısın be adam,kendine gel !Artık bunalmıştın ya ağlak kadınlardan, her gün onlarcasını görüyorsun sen." Ama bu kadında farklı bir şeyler var..."Deli mısın?Ağlayan bir kadın işte...Hem sen demiyor muydun ,"Kadınlar üzüntü nesnesine değil de aslında için için hep sadece kendileri için ağlarlar.Gözyaşları da hep bu hüzün gösterisinin şaşmaz süsleme işidir "diye..."
Hasta ile psikiyayrın karşılıklı sohbet tadında geçen bir kitap.
İsimsiz bayan hasta kahramanımız. Miraç psikiyatr ve asistan sekreter Nazmiye .En çokta Nazmiye'nin ortalıkta şaşkın ,sakar hallerine güldüm.
İsimsiz bayan hasta ağır bir depresyon geçirir. Bunun için psikiyatri kliniğine gelir ,bu süreçte abisi en yakın destekcisidir.Intihara meyilli olduğu düşüncesi ile kliniğe yatırılır. Hastaneye yatırıldığında kendisi hariç, içinde bulunduğu bu durumdan etrafındaki kişileri sorumlu tutar.
Peki İsimsiz bayan kahramanımız bundan sonraki süreçte ne yapacak?İçinde bulunduğu bu durumdan başarılı bir şekilde iyileşip kurtulabilecek mi?Benim keyif alarak okuduğum bu kitap içinde gündelik yaşantımızda bizim yada yakınlarımızın başına gelebilecek depresyon konusunu muazzam bir şekilde ele almıştır.
Depresyon küçümsenmemesi gereken bir hastalıktır.
@isikkorkunc
Vuslat teki
@edisyonkitap
#vuslatınkitapkurtları
#bimusadetdelireyim
Arkamdan sevenlerim “Şeyhü’l - Ekber” demişler. En büyük şeyh! Ne büyük saadet benim için.
Düşmanlarım da beni sevmeyenler de “Şeyhü’l - Ekfer” demişler. En büyük kafir! Güldüm.
Sayfa 35Kitabı okudu
