Aradığım Kadın 😅😅😅
İlk yemeğe çıkışımızda cep telefonu çaldı. Elini çantasına attı. Kurcaladı, kurcaladı. Telefon uzun uzun çalmaya devam ediyordu. Bir türlü bulamadı. Sonra o güzel cümle döküldü dudaklarından : Evde mi bıraktım acaba ? İşte o an aradığım kadın bu dedim...
Pek çoğunuz Bruce Willes in 6. his filmini hatırlar.
'6. His filmini
Meleğimle bir daha başlamak rüyasını bahsederse yaratan;
Üzerimde oynanılan şaklabanlıkların tiyatroların soytarılıkların hepsine aynı gün içerisinde son vereceğim..
Az önce apt yöneticisi abim baktım ki fatura üzerine alma, sayaç takibi vs gösteriyor ama belli yani.. Hani malız ya.. Sıkıntılıyız ya.. Neyse adam gibi adam Allah, razı olsun..
Kısaca arzuhal ettim ve başladım anlatmaya :))
Güldüm abi bunların tasarımını onarımını bakımını yapan bir şahıs kuvettle muhtemel endeks okumasını da üzerine alma işlemlerini de biliyordur dedim ve güldük birlikte.. :)) Hani şu tiyatroya bakın hele.. Gökhan bunları yapabilecek mi? Boş işlerle uğraşıyor insanlar.. Allah'ım şu meleğe bir mesaj attırmaz mı? Adaklarımı keser kesmez bütün soytarılıklara ve şaklabanlıklara son vereceğim.. Dipnot;
Bu evde de kalmayacağım.. Gerek yok zaman kaybı..
Ben birgün olsun yaşamak için yeterince zaman kaybettim.. Birlikte yaşayacağımız evi tutar orada tek yaşamaya başlarım işlerimle ilgili daha istikrarlı ve kararlı adımlar atıp hayatımın anlamıyla baharıyla Birlikte yaşamak nasip olacak güne kadar.. Hemde görsün işte bakalım nasıl idare ediyormuşuz evelallah yedi düveli..
Aklımın sadakası yetiyor mu yetmiyor mu? Ama bir umut.. Sadece bir umut.. Bir umut, bir hayat..meleğim..
öğle arasından sonra yanımdaki kız naptın diye sordu ben de yemek yedim dedim. sonra ayıp olmasın diye ben de sen naptın dedim. biz burgerciye gittik dedi. arkadaşı burgercinin adını söyleyecekti kız adını deme bu boykot şeyleri paylaşıyor dedi. sonra bana suçluymuş gibi ben dedim gitmeyelim diye ama o götürdü dedi. ya söyle sanki ben seni dövecem diyip güldüm. burger king dedi. tamam yemişsin artık ama biliyorsun bir daha yeme ya dedim. tamam dedi o da. tuhaf bir şekilde hoşuma gitti bu konuşmaa kdjxhdhs
Neden Yazıyorsun?
Neden Yazıyorsun?
Cevaplandırılamaz sandığım sorular vardır. Bunlardan biri de yazarlara sorulur : Niçin yazıyorsunuz?
Bugün bir grup arkadaşla otururken masamıza yeni biri eklendi, orada arkadaşlardan biri yeni kitabım hakkında soru sorarken, masamıza katılan ilk defa gördüğüm arkadaş bana ; Yazarlığın - Türkiye’de - insanı geçindirebilecek bir
Evet evet burası kitap uygulaması..
Uygulamada epeydir gördüğüm bir durum var: "Burası kitap uygulaması böyle şeyler paylaşamazsınız." şeklindeki parmak sallamalar. Neden herkes her konuda çok bilgili, yetkili, erdemli, söz söyleme sahibi hissediyor kendini? Sürekli insanlara ne yapıp ne yapmamalarını söyleyecek, onlara sınır çizecek gücü size veren ne ki?
Fotoğraf
22 yılımı huzursuzlukla mayalayıp İntiharlarla süsledim.Yine de hiçbir şey anlatamadım sağır kulaklara, kör gözlere. İnsan olmanın nasıl bir şey olduğunu sorgularken, kovalarken yanımda kimseyi getiredim. Kimseden ben gibi olmasını beklemedim ama kimse de kendini biraz aşıp sorgulamalara gelemedi. 2 defa güldüm birinde kolumdan vücudumdaki tüm kan boşalır sanarken. Biri de bende kalsın. Sadece ben miyim bu kadar kucalayan bu hayatı. Eminim değilim. Ama neden mahallemde, okulumda, akrabalarımdan bir kişi bulamadım. Gelişimiz bozukluğu teşhisi koymadı ki doktorlar bana. Bu kadar normal bir beden ve beynim varsa neden bu kadar anormal ve çelişkilerle dolu bir bilince sahibim. Akıl hastanesine kapatılıp midemin ilaçlarla dolması gerekiyor sanırım. O zaman yaklaşabilirim normalliğe. Ya karşılığında vereceklerim. Değecek mi buna. Herkese kepçeyle verilen bu huzur, bedenim atomlarına kadar paçalanıp alındı sanırım benden. Başka bir açıklaması yok. Bu kadarı çok fazla. Bu kadar acı bir insana çok fazla.