Bundan sonra belki İstanbul yalnız gezilir, bütün bir yıl -olmayacağını bildiğimiz şeylerin hayalini kurmakla- yalnız geçirilir, sokak ortasında hafif yağan yağmurun altında dinlenilen şarkılar anlamsız gelir. Belki yine bir gün elinde sürpriz yumurtayla gelir, yiyemeyeceğimiz pamuk şekerler alır ve ben de yapacağıma söz verdiğim muhteşem kekin tarifini paylaşırım onunla.
Kafamın içinde her ihtimale karşı bir “belki” yaşatıyorum.