"Tiyatro bir memleketin kültür seviyesinin aynasıdır."
Mustafa Kemal Atatürk
İkinci bir toplantı istediler ve fakültenin tiyatro bölümünü açmaya karar verdiklerini, seçeceğim öğrencilere oyunculuk derdi vermemi, yıl sonunda da onlarla bir gösteri hazırlamamı teklif ettiler. Hemen kabul ettim.
Yönetmen en sade biçimde, " Ayşe çocukluğundan beri âşık olduğu Ahmet'e nasıl karşı koysun, elbet dudakları birleşince dizlerinin bağı çözülecek..." diye düşünmüş ve uygulamış. Öpüşmeye bir Romeo ile Juliet olabilir mi? Ne dediysem anlatamadım. Sonunda iş, " Ya yuvamız yıkılır ya Hazım rolü bırakır'a geldi.
Hilal Hanım, " Siz de bir kadınsınız, beni en iyi siz anlarsınız. Oyunda bir öpüşme sahnesi var, işte o sahnede Hazım'ın Dolunayı öpmesini istemiyorum." demez mi! Allahik, sen bana sabır ver.
Tiyatro izleyicisini çoktan TV dizileri, şov ve yarışma programları kapmıştı.
Gerçekten ilk duyduğumda inanmakta zorlandım. İlk reaksiyonum, " Dizi çekmiyoruz, tiyatro yapıyoruz" oldu. O sıralar Tamer Karadağlı' nın bölüm başı 40- 50 bin lira aldığı söyleniyor. Eh o mantıkla 30 oyun için istediği rakam normal. Ana o yıllarda tiyatrocusu,ödenekli tiyatro oyuncusu.
Şu kadınlar her açıdan erkeklere fark atıyor. Kadının rahmiyle başı derde girince hiç düşünmeden soluğu ameliyat masasında alır. Çünkü kadınlar araştırır, bu operasyonun kendisini olumsuz etkilemeyecegini, bilakis yaşam kalitesini iyileştireceğini öğrenir. Erkekler "prostat" sözünü duyunca doktordan kaçarak, çocuk doğup çocuk öleceklerini bir kere daha hemen kanıtlar!
2005 yılında Simena Yazarları Derneği (SİYAD) ödül törenine gittim. Güzel bir geceydi. Hatta o gece Yıldız Kenter sahneye çıkıp Tanju Gürsu'nun "Kadınım" şarkısını, kaybettiği eşi Şükran Güngör anısına uyarlayıp "Adamım" diye söylemişti.
Bugün 8 Mart 2016..
Ve ben 2094'ten bu yana 8 Mart Dünya Kadınlar Günü kutlamalarına konuşmacı olarak katılmayı kabul etmedim bir daha.
Her gün bizi bataklığa sürükleyen gundemlerle boşa vakit getireceğimize, ne yapalım edelim, bir araya gelelim ve Türk kızının eğitimi için bir tuğla da biz koyalım.
Ben diyorum ki; kırsal kesim kadını, biz mutlu azınlıkla aynı düzeye gelmedikçe, ben Türk kadınının Dünya Kadınlar Günü'nü kutlamayacağım artık.
şimdi bir delikanlı güzel bir kıza " oğlum" ya da " abicim" diye hitap edebiliyor.
Oysa benim gençliğimde kızları dansa kaldırmak için on yakışıklı genç beklerdi sırada. Bu tür kadın- erkek farklılıkları sanırım son otuz yıldır değişti.
Kadin olmak bana düne kadar zerafeti,estetiği,dişiliği,anne olabilme üstünlüğünü ve buna benzer başka özellikleri çağrıştırırdı. Bugün kadın, hele hele ülkemizde bana neyi çağrıştırıyor biliyor musunuz? Yürekliliği,kararlılığı, güçlülüğü,vatanseverliği,namusluluğu, başarıyı,sağduyuyu,özveriyi ve daha pek çok şeyi...
2003 yilinda yayınlamam ikinci anı kitabımı, Bir An Gelir'i bitirirken söyle demistim:
Hayat bütün zorlukları,bütün haşmeti, bütün pislikleri,bütün güzellikleri ile yaşanmakta ve bize hâlâ her köşede beklenmedik küçük paketler sunmaya devam etmektedir.