Neler anlattı bu kız bana.Bu ne acımasızlık,bu ne vahşet...Kimse durup dururken bu hale gelmiyor.Zavallı Safiye.Nasıl bir anneden dünyaya geldiğimiz ne kadar önemli...İşte bu tam bir şans ve kısmet işi.Ailemizi kendimiz seçmiyoruz.
—Ben bunlar sadece şarkılarda olur sanırdım.Siz demek hatalarına rağmen insanları sevebiliyorsunuz.
—Marifet bu zaman.Mükemmeli sevmek marifet değil ki...
—Belli ki boğazınıza kadar strese batmışsınız.Hayatla mücadele etmekten,kendinize hiç sıra gelmemiş.Ruhsal yapınız zorlanmaya başlamış.Bir düdüklü tencereyi düşünün;buhar yoğunlaşmış,kendine çıkacak bir yol arıyor.Patlamamak,dağılmamak,yok olmamak için biriken buharı dışarı atacak bir delik arıyor.Ama sahibi o kadar insafsız ki,ona böyle bir kolaylık tanımıyor.Daraldım,patlamak üzereyim diyor ama sahibi anlamıyor.
Çocukken sevilmeyen insanların gözlerinin ışığı sönük olur…
Sayfa 74
"kötüysen, kötülük yapmak kolaydır, ama biri sana iyi derse, kötü olmak artık o kadar kolay olmaz...”
Dönüşü Olmayan Yollar
"Maalesef deme, kendi hayatına ve duygularına sahip çık. Bak hayat önünden akıp gidiyor ve sen yerine oturmuş, sadece hayata sitem ediyorsun. Kalk artık yerinden. Gönlün ne istiyorsa bunun için mücadele et. Suçlu arama, çözüm ara."
Sayfa 179 - ZiynetKitabı okudu
Suçluyu kazırsak altından insan çıkar.
Sayfa 267 - Doğan KitapKitabı okudu
İnsan
...Oysa mutluluk bizim içimizdedir. Biz mutlu olmaya hazır değilsek kimse bizi mutlu edemez ve çocuklar gibi hep birileri onunla ilgilensin, onu mutlu etsin diye bekleyen kadınları da kimse pek sevmez.
Sayfa 170 - SezenKitabı okudu
Zayıf insana güvenmeyeceksin… Bugün olmasa da yarın satar seni…
Sayfa 260 - Doğan KitapKitabı okudu