beyoğlu sokaklarında bir şubat soğuğunda beni uğurla çünkü bugün hayatından defoluyorum, aşk yasal cinayetmiş ve kaptanım yangınlı şiirler yazıldı ağır romanlar eşliğinde, öylesine kor oldu ki yüreğimin en sapa yerlerinde muhalif hisler. bu hislerin enkazı gebe oldu ruhumda taşıdığım amansız facialara. ben iyileşmeyi beceremedim bir ecza deposuna
aşk derdiyle hôşem el çek ilâcımdan tabîb
kılma dermân kim helâkim zehri dermânındadır.
fuzuli
Okur Takip Önerileri
solmayı çok iyi öğrendim artık çiçek açmanın hakkını vereceğim
geçmiş değişmez, değiştirilemez, geçmişin üzerine hiçbirşey eklenmez, geçmişin üzerinden hiçbir şey eksiltilemez. savaşın geçmişle olmasın, çünkü geçmiş yeniden yazılmaz. yazabileceğin tek şey şimdidir...
Ben Sana Mecburum
ben sana mecburum bilemezsin
adını mıh gibi aklımda tutuyorum
büyüdükçe büyüyor gözlerin
ben sana mecburum bilemezsin
içimi seninle ısıtıyorum
ağaçlar sonbahara hazırlanıyor
bu şehir o eski İstanbul mudur?
Üçüncü Şahsın Şiiri
gözlerin gözlerime değince
felâketim olurdu ağlardım
beni sevmiyordun bilirdim
bir sevdiğin vardı duyardım
çöp gibi bir oğlan ipince
hayırsızın biriydi fikrimce
ne vakit karşımda görsem
öldüreceğimden korkardım
/ECİ
Bir karanfil, toprağa küs
Yok mu ismim ezberinde ?
Yer mi yoktur dizlerinde ?
Şu başımı koydurmadın
Yer mi yoktur dizlerinde?
Şu başımı koydurmadın...
"Aynaya bak harabe gibisin, oysa sen çok güzel bir çocuktun. "
Bazı şeylerin telafisi yoktur. İhmal edilmek, ikinci plana atılmak,hevesin kırılması gibi...
18 :)
Elveda 17 yaşım birçok şey hissettim sende, çok şey öğrendim. En başta da kendimi sevmeyi kendime saygı göstermeyi kendimi olduğum gibi kabullenip değer vermeyi öğrendim. Hayatta kendimi buldum kendimi tanıdım ve belli bir yere konumlandırabilmeyi öğrendim.
Birçok kez kırıldım üzüldüm birçok kez kırdım üzdüm artık hiçbirini değiştiremesem de
bir ümidim yok
bu sondu
artık hiçbir şeyin
değişmesine imkan yok,
lüzum da yok.
"İçimde biriken hislerin birdenbire patlayarak beni zerreler halinde dağıtacağından korkuyorum."
İçimizdeki Şeytan/ Sabahattin Ali
1001
benim evim manzaraya açılmazdı
semtimizde deniz yoktu
sen gelince semt değişti
tüm mahalle deniz doldu
bir balık karayı seçti peşinden
bir kuşu sapanla vurdu çocuklar
sanki sen de üzülmüştün benimle
belki ben öyle sanmıştım
başımda bin dert vardı
şimdi var binbir dert
içimde bir sen kaldın
Yanımda eksikken
barınakta seçilmeyi
bekleyen bi' köpek gibi
bekliyorum bugün seni
konuşmadan onun gibi
belki bir düzenbaz olsam severdin
kalbini bir enkaz etsem severdin
doğru bildiğim bu yolda yoruldum
ama geriye dönemem
"Bir şekilde rahatlamaya ihtiyacım vardı fakat içimi dökebileceğim tek kişi yine kendimdi."
Stefan Zweig