Kurşunu yüreğine sıkmak. İçin elvermiyor buna. Yüreğine kıyamıyorsun. Yürek, garip bir değer kazanıyor orada.
Hüzün, gerçek acıların izdüşümüdür çünkü.
Umut mu? Umut her zaman var.
Sayfa 65Kitabı okuyor
Deniz'in babası...
❝
Mamak Cezaevine gelmeden iki gün önce babamla konuştum. Burada görüş olmadığını söyledim. «Belki bir daha görüşemeyiz baba, bu son görüşmemiz olabilir,» dedim.
Çok üzüldü.
«Ben bir adamını bulurum,» dedi.
Kalktı. Sendeledi. Düştü yere. Gözleri bana dikilmişti. Çıkardılar.
Ağzından kan gelmiş dışarıda; ağlıyormuş.
Üzüntüden mide kanaması geçirmiş. Hastaneye kaldırmışlar.
❞
❝
"Yusuf Arslan'ın infaza engel bir rahatsızlığı var mı?" dedi savcı.
"Hiçbir şeyim yok," dedi Yusuf. "Sanki komada olsam asmayacak mısınız?"
❞
Deniz Gezmiş ve kitabın yazarı Erdal Öz'ün hapishanedeki konuşması...
❝
"Bizi sen yazacaksın," dedi. "Bizim şu anda tek görgü tanığımız sensin. Boku bokuna asılıp gideceğiz. Yanımıza sokulan tek yazar sensin. Bizlerden sen sorumlusun reis. Bizleri iyice incele. Bize sorular sor, gerekli her şeyi öğren, yaz bizi. Yazar mısın?"
"Yazarım tabii. Yazarım ama, konuşamayız. Konuşturmazlar."
"İstersen konuşuruz," dedi. "Sana istediğin her şeyi anlatırım. Bütün arkadaşlar anlatır. Ne istersen."
"Nasıl olacak bu?"
"Bir yolunu bulurum ben. İster misin?"
Nasıl istemezdim. Heyecanlanmıştım.
"Var mısın reis? Yazacak mısın?"
"Seve seve," dedim. "Çok isterim yazmayı."
Keyifle güldü.
"Nasıl bir şey düşünüyorsun?" dedi. "Roman mı? Roman gibi olmalı. Roman olmalı değil mi?"
"Roman olabilir," dedim.
"En güzeli de o. Roman olmalı. Kuru kuru anlatılmamalı. Kalıcı bir şey olmalı. Yarına kalmalı. Unutulmamalıyız."
❞
❝
Gerici sınıfların en güçlü iktidarıdır faşizm...
❞
❝
Fiziksel işkence hiç önemli değil; insanı pek etkilemiyor. Dayanıyorsun. Önemli olan psikolojik hikaye.
❞