'|Herkes ne zaman ölür
Elbet gülünün solduğu akşam..|'
Turgut Uyar 🖤
Kağıdımız çaput bizim
Kefenimiz bulut bizim
Mesleğimiz umut bizim
Kıranlara selam olsun
ÜLKÜ TAMER
Sayfa 191Kitabı okudu
Edebiyatın bir insanda işkence duygusunu yok edemeyişine şaşırıyor insan. Olmaz öyle şey. İyi bir edebiyatın olduğu yerde işkence mişkence olamaz.
Sayfa 73Kitabı okudu
Uğrunda savaştığın insanları alevi-sünni diye ayıramazsın.
Burada ölen yalnızca benim bedenimdir, ki zaten ölümlüydü, ölecekti. Ama düşüncemi öldüremeyeceksiniz, ölmeyecek, yaşayacak.
Sayfa 65
herkes ne zaman ölür elbet gülünün solduğu akşam
Sayfa 386Kitabı okudu
Sanırım hüzün, gerçek acıların izdüşümüdür.
Sayfa 14 - Can YayınlarıKitabı okudu
Sonra belki düşüncelerin asılmadığı yerlere gideriz.
Ahmet Abi,
Güzelim bir mendil niye kanar?
Diş değil, tırnak değil,
Bir mendil niye kanar?
Mendilimde kan sesleri...
-Edil Cansever
Sayfa 91
Ölüm pek ürkütücü gelmiyor insana. Yine de ölümü kabul edemiyorsun. Kesin bu.
Sayfa 54 - Can Yayınları
"Burada ölen yalnızca benim bedenimdir, ki zaten ölümlüydü, ölecekti. Ama düşüncemi öldüremeyeceksiniz, ölmeyecek, yaşayacak."
Sayfa 70 - Deniz GezmişKitabı okudu
Umut mu? Umut her zaman var. Umutsuzluk diye bir şey yok. En azından "Kaçabilirim" "Kurtulabilirim", diye düşünüyorsun. Ama bağışlanmayı düşünmüyorsun. O yok işte.
"Ölüme hayır demek yetmez, yaşam'a evet demek gerekiyor.."
-Sergei Moskovici