Alf burun kıvırdı. Herhangi biriyle ilgili basit ya da iyi bir şeye inanmazdı. Alfa günaydın desen o evirir çevirir, parolaya dönüştürürdü lafı. Herkesin gizli bir hayat yaşadığından ve içyüzlerini sadece kendisinin görebildiğinden emindi.
-Yorgun Asker! Komik Asker! Efkarlı Asker! Salak Asker! Ruh Hastası Asker! Kullanılmış Asker! Köle Asker! Maymun Asker!Günaydın!
-Sağoool!
-Hiç uyuyamadın değil mi? Hep kabus gördün değil mi?Dönemeyeceğini düşündün değil mi? Koynunda taşıdığın resimlere çıkarıp çıkarıp baktın değil mi hanım evladı gibi? Basit olduğunu, sana "kahraman" diyerek parmağımızda oynattığımızı yine anlayamadın değil mi? Sana yarrağımızdaki kıl kadar değer vermediğimizi çakamadın değil mi? Aslında bizlerin korkak, senin cesur olmanın düzenin işine geldiğini farkedemedin değil mi bu Nasılsın?
-Sağolll!
-Siz de sağolun. Çünkü ölmek için bize lazımsınız!
Sabah, şu ebediyen tekrarlanacak olan sabah, yine de, şehrin, şu mezarlığın, şu yağlı direğin, şu arı kovanının çehresini değiştirmek için biraz oyalanır.
Sayfa 264 - Jaguar | 3. Baskı Eylül 2021 İstanbulKitabı okudu
"İnsan her zaman müjdeler alacak değildir. Ender müjde alması tercih sebebi bile sayılır. Çünkü mutluluk dolu bir hayat dilenmez. Yaşamın kendisi bunu yalanlar."