Bugünden sonra, bu övülmüş sanatın ve faydalı mesleğin meşk edilmesi ve öğrenilmesi için gündüz ve gece dostlarım marifet meclisine ayrılmaz şekilde bağlanmaya hazırlanıyorum.
Sayfa 141Kitabı okudu
Ölüm düşüncesi izliyor beni. Gece gündüz kendimi öldürmeyi düşünüyorum. Bunun belli bir nedeni yok. Yaşansa da olur, yaşanmasa da. Bir kaygı yalnız. Beni, kendimi öldürmeyi denemeye iten bir kaygı.
Sayfa 12 - YKY YayınlarıKitabı okudu
"Yedi dağ ötede bir Türk' ün ayağına diken batsa acısını buradan duyacak hassasiyetimizin olması gerekir."
Sayfa 37Kitabı okuyor
Ben gece-gündüz sarhoş olduğum için bir duvarı bile düzgün öremezmişim. Hatta büyükbabam da öyleymiş. Piza'daki eğri kuleyi o yapmış!
Sayfa 20 - Kaynak Yayınları 2. BaskıKitabı okudu
Hissettiğim şeyleri hissetmiyormuşum gibi yapamıyorum.
Sayfa 63Kitabı okuyor
Kendin Olmak
"Seni diğerlerinden farksız yapmaya bütün gücüyle gece gündüz çalışan bir dünyada, kendin olarak kalabilmek, dünyanın en zor savaşını vermek demektir. Bu savaş bir başladı mı, artık hiç bitmez!..."
Sayfa 158 - Final kültür sanat yayınlarıKitabı okudu
Dağa taşa bakarsın, şu gördüğün çiçeklere, sokaktan geçen adamlara, her şeye, her şeye. Bu çiçek neler söylüyor, bu adam nereye gidiyor, bu taşı buraya niçin koymuşlar, hep anlarsın. Gece ile gündüz, uyku ile uyanıklık,hayatla ölüm birleşir. Dünyada niçin varsın, anlarsın. Okudukça açılırsın. Açılırsın ne demek?Ayakbağı olan şeylerden kurtulursun bir, bir.Gittikçe hafiflersin.Hafiflersin ne demek?Biri sana ağır bir söz söyler, biri sana ağır bir yük yükler, biri seni över de göklere çıkarır, biri sana mani olmak ister, biri seni çekip götürmeye çalışır,biri önüne engeller yığar, bir başkası para yığar,biri der ki aç kalırsin, biri der ki yapamazsın, birider ki olmaz, imkânsız.Bütün bunları aşarsın, anlıyor musun?
Sayfa 43 - Dergâh YayınlarıKitabı okudu
"Bu dünyada sana kötülük yapmak isteyen insanlar çıkacak karşına,ama unutma ki iyilik yapmak isteyenlerde çıkıçak.Kimi insanın yüreği karanlık kiminin ki aydınlıktır.Geceyle gündüz gibi.Dünyanın kötülerle dolu olduğunu düşünüp küsme,herkesin iyi olduğunu düşünüp hayal kırıklığına uğrama!Kendini koru kızım,insanlara karşı kendini koru!"
Cümleleri sevmiyordu. Hatta annesinin varlığının böylesine büyük bölümünü oluşturan bu kendini inceleme sürecine, bu sürekli insanın kendi duygularını anlama, onları güzel, uygun ya da gayretli biçimde dilde tanımlama çabasına karşı doğal bir tiksinti bile duyuyordu. Tam tersine, o sessiz kalma eğilimindeydi; yazmak şöyle dursun, konuşarak kendini tanımlamaktan bile kaçınıyordu. Tümceler üretmeyi fazlasıyla önemseyen, eylemde bulunma yeteneğinin yerini tartışmaların aldığı bir aileye, bu eğilim çok uygun düştüğü için o, hatta çocukluğundan beri ev işlerinden sorumlu tutulmuştu.
Sayfa 42Kitabı okuyor