Seçme ve bağlanma eğilimimiz yüzünden sömürülürüz.
Sayfa 117
İkimiz birlikteyken başkalarından farklıyız, yeryüzünde nefes alan her canlı gündüz, sadece biz ikimiz geceyiz.
Biz
Oysa bizler bulduk birbirimizi
Yıldızların aydınlattığı buzunda havanın,
Ne gündüz biliriz ne saat tanırız,
Ne erkeğiz ne kadın ne genç ne de yaşlı…
Soğuk ve değişimsizdir sonsuz varlığımız,
Soğuk ve yıldız yıldız sonsuz gülüşümüz…
Sayfa 190 - Yky
insanlar hâlâ, sanki bu hayatı nasıl zorlaştırabiliriz, nasıl çekilmez hale getirip mutsuzluğa neden olabiliriz diye, gece gündüz düşünüyorlar, sürekli bunun için uğraşıyorlardı.
Her şey hızla akıyor. Zaman, şehir, arabalar, insanlar ve yalnızlıklar...
Hedefine varmak için yola çıkamayan sözler yarım kalır. Ve bu yarım kalmışlığı başka hiçbir tam dolduramaz. Habersiz, ansızın gidişin yerini, haberli gelişlerin dolduramadığı gibi.
Ters düşmüştür hayattan beklediklerimizle hayatın bize bellettikleri.
Ey şimdi şehrin köhnemiş sokaklarının birikmiş sularında aksini seyretmeye mahkûm kalacağından habersiz en büyük yanılgım. Sesine ses bulamadığın zamanlarda başka insanlarda arayacağın benzer seslerin fayda etmeyeceğini ne zaman anlayacaksın? Sırf şekli ve rengi benziyor diye iyi gelmeyecek ilaçları içmek ne kadar mantıklı?
...bekleyişler de değişiyordu. Sonuçta herkesin bekleyişi kendisine özgü değil miydi?