280 syf.
5/10 puan verdi
"İnsan neden büyüyordu sanki?" (Syf 232 )
Terbiyeli, kibar özellikle de hüzünlü hatta belki de yeryüzünün en hüzünlü çocuklarından biri olan Zeze artık ergenlik çağındadır.
"Bedenim daha ağırlaşmadan ve irileşmeden, hayatın güzelliğini görmek istiyorum" (syf 215 ) dese de;
Zengin bir aileye evlatlık verilmiş olması, arzuladığı aile hayatını bulacağı anlamına gelmiyordu...
Yalnız olduğu için hayal dünyasının genişliğiyle kendi kendini yetiştirmeye çalışan bir çocuğun gözünden dünyaya bakış açısı, kimlik edinmeye çalışması çok güzel ifade edilmiş.
"Tanrı'nın bize bağışladığı hayatı yaşamak istemek günah mıydı?" (Syf 227 )
Yalnızlıklarını okurken hüzünlendim ama ilk kitaptaki kadar değil. 
Şeker Portakalı 'nda kendini çok sevdirmişti.
Hayal dünyasının genişliği beni biraz sıktı. #Delifişek kırılan şevkimi onarır diye umuyorum.
"Ve hayat geçti. Öyle çabuk geçti ki onu duymuyordu bile. Hayat da durmaksızın ilerliyordu." (Syf 247 )
Küçük, cılız bir çocuktu geldiğinde, güçlü bir çocuk olarak dönüyor... 
Delifişek 'e
