"Hayat da bir öykü gibidir, uzun olup olmadığı değil, iyi olup olmadığı önemlidir!"
Sayfa 215Kitabı okudu
Erdem, bir miras değil, çabalayarak ulaşılabilecek bir hünerdi...
Sayfa 216Kitabı okudu
Bundan 2476 yıl önce (zaman nasıl da geçiyor) doğan ve yetmiş bir yıllık ömründe bir tek kitap bile yazmayan (dolayısıyla imza günü yapamayan) Sokrates'ten bize kalanlar (medyayla değil) öğrencileriyle yaptığı söyleşilerdir.
Sayfa 200Kitabı okudu
Zira sorgulanmamış bir hayat Sokrates'e göre yaşanmaya değmez bir hayattır.
Sayfa 199Kitabı okudu
İnsan olmak hiç kolay değil. "Küçük âlem" i bedeninde, "büyük âlem" i ruhunda taşımak. Çocukluğu bahar, gençliği yaz, olgunluğu sonbahar, ihtiyarlığı kış. Hayvanlar şehvetten, melekler akıldan yaratılmış. İnsan ise akıl ile şehvetten. Aklı şehvetine galip gelirse meleklerden daha üstün. Şehveti aklını yenerse hayvanlardan daha aşağı.
Sayfa 191Kitabı okudu
Göz okumayacaksa ne yapacak?
Sayfa 186Kitabı okudu
Okumalı, daha çok okumalı. Zaman az, göz kapaklarından geçmesi gereken kelimeler çok, ömür kısa.
Sayfa 186Kitabı okudu
çağını yaşa ama çağının yaratığı olma
Sevgi ve şefkati kim reddedebilir!
Sayfa 314Kitabı okudu
"Günde bir taşı bina-ı ömrümün düştü yere / Can yatur gafil binası oldu vîran bîhaber" (Ömür binamın günde bir taşı düşse de yere / Can gafil yatıyor binasının yıkıldığından habersiz.)
Sayfa 119Kitabı okudu
İnsanla Allah Arasındaki Dört Deniz, Cüneyd-i Bağdâdi
Bir dostunun. "Nasıl davranıldı sana?" sorusunu şöyle cevapladı rüyada: "Tüm işaretler uçtu, ibareler kayboldu, ilimler tükendi, her şey bitti. Bize sadece seher vakti kıldığımız iki rekât namazın faydası dokundu!"
Sayfa 274Kitabı okudu
"Allah'ım! Yüzümü senden başkasına secde etmekten nasıl koruduysan, senden başkasına yalvarmaktan da öylece koru!"
Sayfa 264Kitabı okudu
Tolstoy: "Hayatla ölüm arasında son bir kez çırpındım ve içimde olanları tekrar gözden geçirmeye başladım. Birdenbire ancak Allah'a inandığım zamanlarda yaşadığımı fark ettim. Sırf O'nu düşünmekle bile hayatın dalgaları kabarıyordu benliğimde. Çevremde her şey canlanıyor, her şey bir anlam kazanıyordu. Hâlbuki O'nu unuttuğumda ve O'ndan uzaklaştığımda yaşamla olan bağlantım kesiliyor, hayat duruveriyordu. 'Öyleyse, ne arıyorsun daha? 'diye haykırdı içimdeki bir ses.. O gün bugün, bu ışık hiç bırakmadı beni. "
Sayfa 75Kitabı okudu
Günlüğüne, "İnsan Allah'a ancak yapayalnızken yaklaşabilir!" yazmıştı.
Sayfa 74Kitabı okudu
Pencereyi açana göre değişir manzara.
Sayfa 64Kitabı okudu