Söyle Amor?!
Sen nasıl böyle güneşli Pazar sabahı
Sen nasıl böyle şekerli keyif çayı
Sen nasıl böyle çiçekli balkon sefası
Sen nasıl böyle yoksun ortalarda
Ya hu senin şarkıların nerede?
Şimdi şuraya,
Pazar'ın sabahına,
Sevmenin kuşlusuna-kanatlısına,
Özlemenin yamacına,
Yamacında açan çiçeğine,
Çiçekte boy veren şiirine,
Söylenmeyip yük olanların ağırlığına,
Kederin gizliden keyif veren yanına,
Gidenlerin boşluğuna,
Kalanların hoşluğuna...
Hayatın tam ortasına,
Bir şarkı bırakayım da...
Herkes dinlesin.
Günaydın ya hu, günaydın!
👇👇👇
Neraida ~ Mario Frangoulis 🍂
youtu.be/VWpEq77uuZU 💙
Çocukluğumuzun pazar sabahı
bir zamanlar aile ile yapılan kahvaltıydı bir çoğumuz için.
annenin yaptığı yumurta kokusu mutfaktan salona gelirken, ekmek almak için bakkala gönderilmekti pazar sabahı.
yolda dönerken ekmeğin ucunu yiyip, sizden erken kalkmış arkadaşlarınızın sokakta oynadığını görmekti ve onlara kahvaltıyı yapıp geliyorum sözü vermekti heyecanlı bir sesle...
büyümenin en kötü yanı da bu sanırım. pazar sabahları hep güneşli olmaz mıydı? öyle hatırlardık değil mi?
bu kasvetli, gri, sessiz ve soğuk pazar sabahından yazıyorum bu griyi...
özlüyorum çocukluğumu anıyorum gençliğimi.
istiyorum kaybettiğim huzuru, neşeyi... çocukluğuma dair ne varsa geri istiyorum bu pazar sabahı.
yine dönerken koparmak istiyorum ekmeğin ucunu,
subay traşı saçlarımı istiyorum, çocuk tenimi istiyorum... formamı istiyorum,
yere basınca topuğundan ışık çıkan ayakkabılarımı istiyorum
ben semt çarşısından aldırdığım o eşofman üstünü istiyorum yine...
benden aldığı ne varsa yılların, geri istiyorum hepsini bu pazar sabahı...
Belki de korkmam gerektiği kadar korkmuyorum.İçimdeki oluşumun öldürücü gücünü duymuyorum daha.Hayat değerlidir, evet.Buna inanıyorum ve güneşli bir pazar sabahı, yıldızların art arda kaydığı bir yaz göğü, olgun yemişlerle dolu bir incir ağacı geçiyor aklımdan.Öğle uykularımı ninnileyen ağustosböceklerini duyuyorum.Ayaklarımda kalın yün çoraplar, karnım burnumda oturmuş, bir köşe penceresinden sokağa bakarak çocuğumun erkek mi, kız mı olacağını merak ettiğim bir akşamüzerini anımsıyorum.Sonra onu dünyaya getirdiğim karlı sabahı.Gözlerinin siyahtan laciverde, koyu maviden yeşile dönüşünü izlediğim günleri.
Bütün beklenmiş ve özlenmiş karşılaşma anlarını.
Eylül ayında güneşli, ılık bir pazar sabahı, saat on civarında yola çıktık. İhtiyar Henry bir gece önce özel olarak yağlanıp parlatılmıştı, bu yüzden o sabah daha az ses çıkarıyordu.41
Güneşli Bir Pazar Sabahı
Bu sabah ve ilerleyen saatleriniz güzel geçsin. :)
Günaydınlar... :)
TURGUT UYAR'IR
Güneşli bir pazar günü,
Otururken sahilde
Turgut'a uydum birden, Bakarken gök yüzüne
İnsan dedi... Sevince iyileşir.
Sevdim umarsızca
İyileşmeyi umarak
Sadece iyileşmeyi
Turgut uyarır beni,
Ben uyarım Turgut'a...
Sessizliğe büründüğüm gecelerde,
Acıyan sevgim ile kurarım mavi gün düşlerimi,
İnanırım aşka ben, maviye inanırım
Uzarım buralardan, uzar giderim birden
Kimseyle döğüşmeden, kırmadan hiçkimseyi
Bir Ağustos sabahı...
Akşam saatlerinde belki,
Uzar giderim buralardan çok gizli
Yahut bir Eylül vakti
Giderim kimseyi ağlatmadan
Şiir burda bitmeli
Ben gitmeliyim artık
Turgut beni uyarmadan...
-M.YILDIZ