İlimden yoksun olan bir kimsenin kalbi, måna bakımın dan hasta ve ölüdür. Bir de bunun üzerine dünya sevgisi ile maddecilik eklenirse, insanı öyle hale getirir ki, bütün his- lerden yoksun kalır. Artık bu büyük felaketi anlayamaz hale gelir. Korku, yaranın acısını bir müddet duyurmadığı gibi...
Ama insana ölüm gelince, sırtından dünya ağırlığı atı- lır ve bir felaket çöktüğünü anlar, son derece üzülür. Ancak onun bu andaki üzüntü ve pişmanlığı hiç fayda vermez. Bay- gın halde iken ameliyat yaralarının acısını duymayan kimse- nin, kendine geldikten sonra acı duyması gibi....
Perdeyi kaldırıp gerçekleri ortaya koyan günün dehşetin- den Allah'a sığınırız. İnsanoğlu bu dünyada bir nevi uykuda- dır; öldükten sonra uyanır. Daha önce dünyada yaptıklarının karşılığını görür; fakat iş işten geçmiştir.
O bu yaşamın son derece acınası, kendi için de öngörülmez olduğunu düşünüyor. Olur ya, günün birinde acınası yaşamın tek bir günü için hayallerle geçen bütün yıllarını feda edeceği hazin bir an gelir belki de. Bunu sevinç ve mutluluk için yapacaktır ama kader, vicdan azabı ve serseri bir mayın gibi yolda onu bekleyen pişmanlığı da umursamayacaktır.
Sayfa 38Kitabı okudu
Rasûlullah (s.a.v.) Efendimiz, vefât etmiş olan sâlih mü'minlerin duyduğu hasret ve pişmanlığı şöyle ifâde buyurmuşlardır:
"Cennet ehli, başka hiçbir şeye değil, sadece, dünyada Allâh'ı zikretmeksizin geçirmiş oldukları anlara hasret ve nedâmet duyarlar!" (Heysemî, X 73-74)
Ya Cennet'e giremeyenlerin pişmanlığı nasıl olacak?!.
Sayfa 40Kitabı okudu
Gölgelerin perde perde pişmanlığı getirmesi Günün gönlünce geçmediğindendir.
"Belki, günün birinde, bu zavallı hayatın tek bir günü için hayallere ördüğü tüm yıllarını vereceği kederli an kendisi için geldiğinde, bunu tatmin olmak ya da mutluluğu için yapmayacak; o kederli anda, pişmanlığı ve engelleyemediği ıstırabı da bırakmak istemeyecek."
Ebu Muhammed Feth b. Said el-Mevsılî32 şöyle demiştir: “Hasta yemek, içmek ve tedavi edilmekten menedilirse ölmez mi? Elbette ölür. İşte kalp de aynen bir hasta gibi, üç gün üst üste ilim ve hikmetten mahrum olursa (manen) ölür’.
Feth el-Mevsılî (Allah rahmet eylesin) ne de doğru söylemiştir! Gerçekten de kalbin gıdası ilim ve hikmettir, tıpkı bedenin yaşamasının gıda almasına bağlı olduğu gibi kalbin yaşaması da ilim ve hikmete bağlıdır. İlimden mahrum bir insanın kalbi hem hastadır, hem de mânen ölüdür. Üstelik dünya sevgisi ile mal düşkünlüğü ilimsiz kişiyi öyle bir hale getirir ki, bütün hislerini dumura uğratır! Korku, yaranın acısını geçici bir zaman için nasıl engellerse o kişi de artık bu büyük felâketi idrâk etmekten yoksun kalmış demektir!
Böyle insanlar işte bu hâle gelir. Fakat ölüm gelip çattığında ve onun dünya yükünü sırtından aldığında, kişi o zaman felakette olduğunu bütün dehşetiyle görür ve fevkalade müteessir olur. Tıpkı sarhoşken veya korku içindeyken aldığı yaralardan sızı duymayan bir insanın ayıldıktan veya korkudan kurtulduktan sonra yaralardan duyduğu sızı gibi, onun o anki pişmanlığı da kendisine fayda vermez. Perdeyi kaldıran günün dehşetinden Allah (cc)’a sığınırız!
Gölgelerin perde perde pişmanlığı getirmesi
Günün gönlünce geçmediğindendir.
Sayfa 39Kitabı okudu
İlk akşamdan alnına düşen o erkenci bulut
O kırık çizgi, sularda susan ışık, eksilen rüzgâr dallarda
Gölgelerin perde perde pişmanlığı getirmesi
Günün gönlünce geçmediğindendir.
Sayfa 151 - Kırmızı KediKitabı okudu
Gölgelerin perde perde pişmanlığı getirmesi
Günün gönlünce geçmediğindendir.
Sayfa 151