Ulusa sadakatle hizmet edecek yetenekli ve itaatkar vatandaşlar yetiştirmek için okullar kuruldu. On sekizine ulaşan gençler yalnızca vatansever olmak için değil, komutanların emirlerini okuyup bir sonraki günün savaş taktiklerini düzenleyebilmek için de okuryazar olmalıydı. Topların menzilini hesaplamak ya da düşmanın şifrelerini kırabilmek için matematik bilmeleri; telsiz kullanabilmeleri, tank sürebilmeleri ve yaralı yoldaşlarına bakabilmeleri için elektrik, mekanik ve tıp alanlarına da bir miktar hakim olmaları gerekliydi. Ordudan ayrıldıktan sonra da katip, öğretmen ve mühendis olarak uluslarına hizmet etmeleri, bol bol vergi ödeyip modern ekonomiyi kurmaları bekleniyordu.
DOĞUM GÜNÜ KUTLAMAK!?
Son bir yıl boyunca almış olduğum Peygamberler Târihi dersleri sırasında şaşkınlıkla öğrendim ki tarihte ilk doğum günü kutlamasını bir Firavun yapmış.Bunu duyunca irkildim ve baktım ki bu kutlamada aslen,kendini haddinden fazla önemseyen,ön plana çıkarmak isteyen,kibirlenen ve hattâ doğduğu için hediyeler ve taltifler bekleyen tuhaf ve rahatsız edici bir psikoloji var.Böylece,zâten uzak durmaya çalıştığım doğum günü kutlamalarından,bu tespitle beraber temelli soğudum. Sâhi,bir insanın doğduğu gün niye kutlanır ki? Düşünün, bir bebek dünyaya geliyor. Adil mi zâlim mi, iyi mi kötü mü, şakî mi said mi belli değil! Faydalı mı olacak zararlı mı, dert mi olacak derman mı, meçhûl. Eee? Neyi kutluyoruz? Bir meçhûlü...
Reklam
Tavla Oyununun Hikâyesi
“6. yüzyılın sonları, Hint imparatoru Pers imparatoruna satranç oyunu hediye gönderiyor. Yanında da bir not: "Kim daha çok düşünüyor, kim daha iyi biliyor, kim daha ileriyi görüyorsa o kazanır. İşte hayat budur." Pers imparatoru Nevşiyan da çağırıyor en alim veziri Buzur Mehir'i, oyunu çözmesini ve yeni oyun icat etmesini istiyor. Zaman kavramından ilham alan vezir, gece gündüz uğraşarak icadını sunuyor şahına: 4 köşesi mevsimleri, karşılıklı 6'şar haneyle yıldaki 12 ayı, pulların toplam sayısı 15 gece- 15 gündüzle aydaki 30 günü, siyah-beyaz taşlarla gündüzü ve geceyi, karşılıklı 12'şer haneyle de günün 24 saatini simgeliyor. İçine yazılan bir notla tavla gönderiliyor Hint imparatoruna: " Evet, kim daha çok düşünüyor, kim daha iyi biliyor, kim daha ileriyi görüyorsa o kazanır. Ama biraz da şanstır, işte hayat da budur…”
"Bartu... Ocak ayının hangi günündeyiz?" "Sanırım on ocak. Neden sordun?" "Bugün senin doğum günün olsun. Tam da düşündüğün gibi kış mevsimi, karlar yağıyor ve soğuk. On ocak senin doğum günün olsun." "On ocak... Doğum günüm olsun. Sanırım en çok bu tarihi sevdim."
Sayfa 824Kitabı okudu
Çok derinlerde bir yerde gene de bir kuşku vardı aslında: Ya Tanrı varsa? Binlerce yıllık uygarlık tarihi, intiharı tabulaştırmış, tüm dinler bunu yasaklamıştı. İnsanoğlu yaşam mücadelesi vermeli, boyun eğmemeli, üremeli ve üretmeli. Toplumun çalışacak birilerine ihtiyacı var. Bir çift aralarındaki aşk bitmişse bile birlikte kalmak durumundadır, her ülkenin askerlere, politikacılara, sanatçılara gereksinimi vardır. "Tanrı varsa -ki ben olmadığına gerçekten inanıyorum- insan aklının sınırları olduğunu da bilir. Yoksulluğu, haksızlığı, açgözlülüğü, yapayalnızlığı, bütün bu karmaşayı o yaratmadı mı? Mutlaka çok iyi niyetlerle girişmiştir bu işe, ama sonuçlar bir felaket. Tanrı varsa bu dünyayı erkenden terk etmeyi seçen yaratıklara karşı cömert davranacaktır, hatta bizi burada vakit harcamaya zorladığı için özür bile dileyebilir." Tabuların, boş inançların canı cehenneme! Pek dindar olan annesine soracak olsanız, Tanrı'nın, geçmişi, şimdiki zamanı, geleceği bildiğini söyleyecektir. İyi ya, onu bu dünyaya gönderirken, günün birinde intihar edeceğinin de kesinlikle bilincindeydi öyleyse. Dolayısıyla bu intihar, onu şaşkınlığa, şoka uğratmayacaktır.
Sayfa 20
Şu günler...
Birden dayanılmaz bir yor­gunluk duydu. Kaç günün uykusuzluğundan çırpınmala­rından batıp çıkma çalkantılarından gelen gerçekten dayanılmaz bir yorgunluktu bu.
Sayfa 268 - Tekin Yayınevi, 8. Basım, 2001.Kitabı okudu
Reklam
1,000 öğeden 1 ile 10 arasındakiler gösteriliyor.