Yalnızlık insanı yumuşatıyor mu, sertleştiriyor mu?
Sayfa 60Kitabı okudu
.... her insan kendi aklının mahpusudur.
Sayfa 70
.....okudukça gördüm ki, insan kendisinde gizliymiş. İnsanın sırrı kendiymiş.
Sayfa 66
"Ağaçlardan olacaktı. Büyüdüğünde gövdesi yanacak, dalları kırılacaktı, biliyordu ama buna rağmen ağaç olacaktı. Zaten buna rağmen ağaç olunurdu, ağaçlardan olunurdu, olunacaksa."
Sayfa 108Kitabı okudu
"Osman misal, yaşayamıyordu. Fakirlikten değil, insan fakirliğe alışıyordu da, zaten başka türlüsünü bilmiyordu da, dibindeki bu zenginliğe, hoyratlığa alışamıyordu. Kendi yemeye kıyamayacağının ite köpeğe layık görülmeyip çöpe gönderilmesine alışamıyordu. İki bayram arefesinde yunup yıkanıp ütülenip kıyamaya kıyamaya giydiği üstüne iki beden büyük takımına tiksinerek bakılmasına alışamıyordu."
Sayfa 100Kitabı okudu
"Zaten yıllarca böyle oldu. Ben bir şeyler söyledim, bana güldüler, başkaları bir şeyler söyledi, onlara inandılar."
Sayfa 89Kitabı okudu
"Bana ben iyi gelmiyordum."
Sayfa 83Kitabı okudu
"Ama bazen insan anlatmak istemez. Şevki yoktur."
Sayfa 76Kitabı okudu
"Bekleyenler illaki kavuşurlar denemez ama kavusanlar bekleyenlerdir."
Sayfa 50Kitabı okudu
"O zamanlar mutlu bir insandım.
O zamanlar mutsuzluğunun farkına varmamış bir insandım.
Aslında o zamanlar mutsuzluğun farkına varmamış bir insandım."
Sayfa 27Kitabı okudu