Kilometrelerce okunacak şeyle yüklü tavanlığın altında sarhoş, sırtüstü uzanmış yatarken bazı şeyleri, son derece nahoş bazı şeyleri düşünmeye korkarım
o berbat sona karşı tek kalkanımdır bira.Kitabı okudu
ilksizlik ve sonsuzluğun Don Kişot’uyum biraz
tıpkı kışın küçük bir kedi gibi, sallanan koltuğun ahşap ayağı gibi; kendi kendime kalabilirim çünkü yalnız değilim, sadece tek başımayım, düşüncelerle dolu bir yalnızlığın içinde yaşarım
ilksizlik ve sonsuzluğun benim gibilere karşı bir zaafı var galiba.Kitabı okudu
benliğimde, şofbenlerdekine ya da gazlı buzdolaplarındakine benzer küçük bir alev yandığını hissederim, şimdi çantamda taşıdığım kitaplardan her gün çalışırken kendime rağmen okuduğum düşüncelerin yağıyla canlandırdığım hiç sönmeyen bir kandil.
Her gün, günde on kez kendimden bu kadar uzaklara gidebilmiş oluşuma hayret ederim. .
elimde bir kitap, benimkine yabancı bir dünyaya şaşkın şaşkın bakarım, çünkü itiraf etmeliyim ki ben bir kitaba gömülünce, büsbütün başka yerde olurum, metnin içinde... şaşakalır, hayallere dalar, daha güzel bir dünyaya, gerçeğin tam içine girerim.