“Elveda,elveda güzel zambaklar,gururumuz,var olma nedenimiz elveda…”
Özdeyişler ve Ara Nağmeler/111
Kibrimizin incinmesi tam da gururumuz incindikten sonra çok zordur.
Sayfa 83 - Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları
Yeniden var olabilmek için önce yok olmayı öğrenmeliyiz. Ama öyle kendimizi beğeniyoruz ki bizler! İşin püf noktası bu. Kibirden yanımıza varılmıyor da gururumuz yok. Gurur fukarasıyız ama tepeden tırnağa kibir kesilmişiz. Öyle bir kurumlanıyoruz ki kartondan yapılma kişiliklerimizle! Bu hep kendini haklı gören, kendini beğenmiş, kendi dediği dedik olan ufacık benliklerimizden vazgeçmektrnse ölmek bize yeğ geliyor.
Varlığımız, birliğimiz, dirliğimiz, hürlüğümüz, felahımız, salahımız, refahımız, huzurumuz, zuhurumuz, hayatımız, devamımız, bekâmız, sefâmız, mutluluğumuz, kutluluğumuz, ailelerimiz, çocuklarımız, nesillerimiz, ırzımız, namusumuz, şerefimiz, haysiyetimiz, onurumuz, gururumuz, sevincimiz, övüncümüz... İslâm'ladır, İslâm'dandır, İslâm'dadır.
Sayfa 124Kitabı okudu
Fiiliyatımızın kaynağı, kendimizi zamanın merkezi, nedeni ve sonucu zannetmeye bilinçsizce meyilli olmamızdadır. Reflekslerimiz ve gururumuz, teşkil ettiğimiz et ve bilinç parçasını bir gezegene dönüştürür. Eğer dünyadaki konumumuzu doğru olarak anlayabilseydik; eğer kıyaslamak, yaşamak'tan ayrılmaz olsaydı, mevcudiyetimizin ufaklığının açığa çıkması bizi ezerdi. Ama yaşamak, kendi boyutlarına karşı körleşmektir...
Sayfa 13Kitabı okuyor
Güvenmeye böylesine eğilimli olmamız ne kadar garip! Belki de güvenmeye değil, görmek, öğrenmek istememeye, iyimserliğe, hoşgörüyle aldanmaya eğilimliyizdir, belki de gururumuz yüzünden benzerlerimizin başına gelen, öteden beri gelmiş olan şeyin bizim başımıza gelmeyeceğine inanırız; başkalarına -üstelik gözümüzün önünde- sadakatsizlik etmiş kişilerin, sanki biz diğerlerinden farklıymışız gibi bize saygı göstereceğine inanırız; aynı gurur, hiçbir nedeni olmadığı halde, bizden önce yaşamış olanların maruz kaldığı aksiliklerin, hatta çağdaşlarımızın uğradığı hayal kırıklıklarının bizim başımıza gelmeyeceğini düşündürür bize; herhalde bütün bunların "ben" olmayanların, şu anda da, gelecekte de, geçmişte de "ben" olmayanların başına gelebileceğine inanırız.
Sayfa 134Kitabı okudu
Fiiliyatımızın kaynağı, kendimizi zamanın merkezi, nedeni ve sonucu zannetmeye bilinçsizce meyilli olmamızdadır. Reflekslerimiz ve gururumuz, teşkil ettiğimiz et ve bilinç parçasını bir gezegene dönüştürür. Eğer dünyadaki konumumuzu doğru olarak anlayabilseydik; eğer kıyaslamak, yaşamak'tan ayrılmaz olsaydı, mevcudiyetimizin ufaklığının açığa çıkması bizi ezerdi. Ama yaşamak, kendi boyutlarına karşı körleşmektir...
Sayfa 16 - Metis YayınlarıKitabı okuyor
Kazandığımızda birbirimize sarılırken gururumuz bir olsun.
Sayfa 99Kitabı okudu
“Gururumuz okşanmalı, Flor. Bir sarayın herkese açık alanlarında sadece yabancılar gezinir. Sadece en güvenilenler bir kraliyet ailesinin evinin iç işleyişini görür."
Bunun üzerine Floria rahatladı. "Muhtemelen haklısın. Zaten müstakbel prenses olarak, yakında Aurea'nın tüm sırlarını öğreneceksin."
Bordurin-Renaudas Salonu'nu baştan başa geçtim. Geri döndüm. Hoşça Kalın küçücük, renkli tapınakların içinde, incelikten neredeyse kopacak güzel zambaklar; hoşça kalın gururumuz ve yaşama nedenimiz olan güzel zambaklar; hoşça kalın alçaklar.
“Bir bilgisayarın hislerini ‘gözeteceğiz’, bir yazılımın yalakalığıyla gururumuz okşanacak, hatta bize ‘nazik’ davranan bir iyilik bile yapabileceğiz.”
Sayfa 18Kitabı okuyor
Ortadoğu kadınları
Avrupa'nın orta yerinde bile Ortadoğulu kadınları bir bakışta ayırt edebilirim. Hepimizin gözlerinde derin bir korku ve hüzün var. Özgüvenimizi hiçbir zaman kazanamamışız, gururumuz Rasputin gibi yaralarla dolu. Batılı kadınların bedenlerini taşıyışından eser yok bizde.
Sayfa 21Kitabı okudu
Önemsiz veya düşünmeye değmez kimse olmadığına inanın; bazen sizin için yararlı olma özelliğine sahip biri eğer onu küçümserseniz bunu kesinlikle yapmayacaktır. Yanlışlar çoğu kez affedilir, ama küçümseme asla. Gururumuz bunu sonsuza kadar hatırlar.
Sayfa 190Kitabı okuyor
Fakat gururumuz var, tehlikeye atılmaya, kadere, kainata kafa tutmaya ihtiyacımız var
♤Aynada bir parmak izi dahi leke sayılır; o, bir nefesten bile buğulanarak cilasını kaybeder; gönlümüz ki bir aynadan daha cilalı olması lazım gelirken, onu, benliğimiz, gururumuz, kibir ve merhametsizliğimizin çamuruyla sıvayıp duyularından, asli istidadından uzaklaştırıyoruz..
