Einstein'ın ABD üniversitelerinde konferans verdiğinde öğrencilerin ona sık sık sordukları soru:
-Tanrı'ya inanmıyor musun?...
Einstein hep şu cevabı verirdi:
“Spinoza'nın Tanrısına inanıyorum”.
Spinoza'yı okumayan kişi aynı yerde kalır...
Şöyle özetleyebiliriz:
*Baruch de Spinoza*;
17. yüzyıl felsefesinin üç büyük "Rasyonalist"inden
56 yaşında vefat eden, Apple Computer'in kurucu ortağı ve CEO'su, milyarder Steve JOBS'ın son yazısı
İş yaşamında büyük başarılara ulaştım. Kimilerinin gözünde yaşamım başarının simgesi, fakat işin dışında çok az neşem oldu benim. İşin sonunda zenginliğim alışmış olduğum hayatın bana getirdiği tek gerçeklik. Ölümle yüzleştiğim şu
“Ne verdiysem senden aldım ben biliyor musun? Kendine güzden destek bulan bu ayrılığı bile… Herkesin bir uzaklığı koruyarak kucaklaştığı plastik bir zamanda teninle tanıdım güven duygusunu. Yüzüm biraz çiçeklendiyse sesinin ılıman ikliminden aldı suyunu ve sıcağını. Dizlerinin dibinde yüzünü seyrede seyrede keşfettim bulutları. Gövdeme gömdüğüm tüm kusurlarımı ve iyiliğimi gözlerimin önüne serdin. Her öpüşünle yıllarca geriye giderek dönüyordum güne. Ömrümü öğrettin bana. Ara sokakları, küçük kasabaların tenha vakitlerini, puhu kuşlarını dinlemeyi, sinema afişlerinde donmuş hüzünleri, çırakların gözlerindeki sabah kahrını, uzun yol kamyonlarının ağır yükünü, küçük dokunuşlarda gizli kırmızıyı, insanın kendine sahip çıkmasının dünyaya neler kattığını, gülen insanın güzelliğini, kederin de aşk kadar incelik istediğini, denizlerde gün batımının o büyük yangınını, geniş soluğunu aşkın, eşiklerde başlayan gurbeti, ayrılığın bile sevgiyle güzellik kazandığını… Senden öğrendim. Tırnaklarından saçlarına kanat vura vura kavradım göçmen kuşların gerçeğini; aynı dalda şakıyan kuşun sesi solar, şarkısı eskirmiş. Gökyüzü dünyadan kopuk boş bir mavilik değilmiş; üstünde durduğu topraktan alırmış rengini…”
Ey Deniz!
Yorulmadın mı?
Bir ileri salınıyorsun, bir geri,
ne istiyorsun?
Nereye gidiyorsun, dur durak bilmeden?
Sanki sen de benim gibi
iki kalplisin; köle ve özgür.
Biri kaçmak istiyor diğerinden,
ama kaçmak imkansız!
Kendimi hiçbir yere ait hissetmiyorum ama her yer bana aitmiş gibi geliyor bazen..
| Güven Taşdemir
"Hatıralarım ölü yıldızlar gibi parlamaya devam ediyor.Geçmiş bana gerçekten geçmiş görünüyor, gelecekse pek güven verici değil. Fiilleri, koşul kipinde çekmeyi tercih ediyorum."
Sayfa 106Kitabı okudu
