Akış
Ara
Keşfet
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
Kitap Türleri
Dergiler
Çevirmenler
İncelemeler
Alıntılar
İletiler
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.38.7
Kitap güzel ve çirkin uyarlaması. Ayrıca düşmandan aşka ve anlaşmalı evlilik trope'ları içeriyor. En sevdiğim tropelar. Aşk üçgenide görüyoruz diyebiliriz. Ama farklı bir aşk üçgeni. Konumuza gelecek olursak; Arkadia diye bir yer var. Gerçek dünyadan ayrılmış sahte bir ülke. Bir iblisin hükümdarlığında. Ona Nazik Lord diyorlar. Tabi biz Ignifex diyoruz. Gerçek ismi ise bilinmiyor. Baş karakterimiz Nyx ise zamanında babasının yaptığı bir hata yüzünden Nazik Lord yani Ignifex ile evlenmek zorunda kalıyor. Ama küçüklüğünden beri onu yok edip Arkadia'yı gerçek dünya ile birleştirmek için eğitilmiş. Tabi bu o kadar kolay olmuyor. Karşısına başka engeller çıkıyor.
Nyx çoğunlukla bir arayış içerisindeydi. Ev'in içindeki odaların yerleri sürekli değişiyor. Açıkçası evi anlattığı kısımları pek sevemedim. Çok betimleme vardı. Zaten bu yüzden puan kırdım.
Onun dışında karakterlerimiz Ignifex, Nyx ve Gölge'yi sevdim. Nyx'in babasından nefret ettim. Nyx'in ikizi Astaria konusunda başta nötrdüm ama sonradan ona da sinir olmaya başladım.
Kitapta yunan mitolojisinden hikayelerde vardı. Yunan mitolojisi seven biri olarak bu çok hoşuma gitti.
Nyx ve Ignifex'in aşkını okumak çok güzeldi. Bu arada kitapta smut yok. Sadece araya biraz korku unsurları serpiştirilmiş.
Kısaca özetleyecek olursam uzatılmış betimlemeler dışında kitabı çok sevdim. Sizde uyarlama, düşmandan aşka ve anlaşmalı evlilik seviyorsanız kesinlikle okumalısınız. Herkese iyi okumalar! :)
" Ben, modern ben, tartışmasız biçimde insanım. Öte yandan ben, Kocadiş olan ben ise ilkel varlığım, insan değilim."
Kitabı bitirip kendi kendime şöyle diyorum: Evrim teorisi ancak bu kadar güzel romanlaştırılabilirdi. Kitap , karakterleriyle ve olay örgüsüyle belleğime yer ediniyor. Modern çağ ile ilkel çağ arasında gidip gelen sekiz yaşındaki bir çocuğun gözünden dinliyoruz evrimi.
İlkel de olsa günümüz dünyasıyla ortak benzerlikler görüyoruz. Toplumsal bir örgütlenme var Kızılgöz'e karşı. Adı geçen şahıs kitaptaki en ilkel kişi, uyumsuz, cani, saldırgan erkek tipini temsil ediyor. Kendilerine Halk adını veren bu topluluk ise bir araya gelip Kızılgöz'ü yok edemezler. Çünkü dil dediğimiz iletişimin temel öğesinden yoksunlar.
Ağaç insanları, Ateş insanları ve Halk'ı bir araya getiren ve onların mutluluğunu, hıncını dışavuran şey ise sanattır. Bir kez daha sanatın toplum içln olduğunu görüyoruz.
Evrim'e inanıp inanmama konusunda herhangi bi seçim yapmaya zorlamayan kitabın bence en önemli özelliği betimleme ve öyküleme tekniğiyle biz okuyucuları olayın içinde yaşatması. Avlanma, kaçma-kovalama sahneleri bi film tadında verilmiş.
Ne kadar ilkel olursa olsun insan türünün temelde çok da değişmediğini anlıyoruz kitapla. Ben çok beğendim, tavsiye ederim.
Çoçularda Betimleme Çalışması
( Bir şeyi başarmış veya yapmış olan çocuğa davranış)
Çoçuk Psikolojisi: Beni sevdiği için öyle söyledi
Ebeveyin: Çok Güzel Yaptın bunu için tebrik ederim.
Çoçuk Psikolojisi:Annem bana dikkat ediyor ve koruyor ozaman ona herşeyimi söyleye bilirim ve yardım alabilirim.
Ebeveyin: inanılmaz olmuş burda bunu nasıl başardın veya burasını daha kalın çizmişsin.. vb
Yani yargı olumlu bile olsa çocuğunuzu strese ve tedirgin olmaya zorlasınız.
Sayfa 114Kitabı okuyor
BAYILDIM!
İlk önce konusunu anlatayım.
İnançsız bir kızımız var adı Mara. Mara, küçüklüğünden beri hiç istemediği bir şeye, tıpkı diğer iki kız gibi, Apollon'un seçeceği gelin olmak için zorlanarak hazırlanıyor. Seçilmemek için her şeyi yapıyor sevdiği adamla Meandros'la evlenip sakin bir hayat yaşamak istiyor fakat o gün geldiğinde güneş onun üzerine doğuyor. Seçilen gelin olan Mara, Apollon'u çağıracağına onun ikiz kardeşi olan Kehanet Tanrısı Rae'yi çağırıyor. Her şey böyle başlıyor. Rae gideceği zaman başını kurtarmak isterken daha büyük bir bela alarak Rae ve kendisini bağlama büyüsü ile birbirlerine bağlıyor ve böylelikle Rae'nin kehanetleri Mara'ya geçiyor.Rae, kehanetlerini ona geri vermesini söylüyor ancak her şey için çoktan geç olmuş oluyor. Mara, kehanetlerini aldığı tanrıyla birlikte başka bir evrene Troya'ya gidiyor. Buradayken aralarındaki çekimi daha çok okuyoruz. Kısacası son derece güzeldi.
Okuduğum en güzel ilk mitoloji konulu kitaptı. Yazarın ilk kitabı ve hiç de yazımı amatörce durmuyor. Kesinlikle çok güzel yazılmış. Dili akıcı ve anlaşılır. Fazla betimleme sevmeyenlerin hoşuna gidebilir. Hiç bir bölümü sıkmıyor, insanı bunaltmıyor. Bir başladınız mı gerisi geliyor. Kitabı elinizden bırakamayacaksınız. Bu ay okuduğum en güzel kitaplar arasına girdi bile!
Sadece Bir Canavar #2
Ben bu serinin hangi kitabına gönül rahatlığıyla 10/10 vereceğim? Betimle betimle nereye kadar?
Çok yorumdum okurken. Yani karakter işkence çekiyor ya da ölüm tehlikesiyle karşı karşıya ama biz karşıdaki duvarın desenini okuyoruz. Çok fazla gereksiz ayrıntı ve betimleme vardı. Öyle ki; karakter bile ne söylediğini unutup tekrar ediyordu cümlesini.
Ayrıca önceki kitapta olan birkaç olay Joan'ın iç sesi olarak o kadar çok tekrar edildi ki "tamam yazarım hatırladım ilk kitabı" diye bağırasım geldi.
Neysee... 1 puanı neden kırdım sorusuna yanıt verdiysek kitaba geçelim.
İkinci kitapta asla tahmin edemediğin olaylar yaşandı. Yazardan beklemediğim ters köşelerle doluydu.
Nick'i doya doya okumak gerçekten güzeldi. Joan'ın yarattığı yeni zaman çizelgesinde olanları hatırlayan birkaç kişiden biri olması, Nick ve Aaron'la tekrar tanışması güzeldi.
Aaron bu kitapta sanki biraz daha cesurdu. Önceki kitapta okuduğumuz o sümsük hâlleri yoktu. Ayrıca iması bile hoş olmayan aşk üçgeni sinyallerinin kenarından dönmemize de ayrı sevimdim. Umarım 3.kitapta da böyle gelgitler yaşamayız.
Nick'i masum bir karekter olarak okumak da güzeldi. Hiçbir şeyden haberi olmayan o saf ve masum hâllerine bayıldım.
Önceki kitaptan bildiğim karakterleri görmek de güzel hissettirdi.
Yani kısacası dolu dolu bir kitaptı. Son 100-150 sayfa nasıl akıp gitti anlamadım. Ortaya çıkan sırlar, gelişen olaylar ve final... Hiç tahmin ettiğim gibi olmadı.
İlk kitaba nazaran daha çok aksiyon ve daha fazla beni şaşırtan olay vardı. Acaba 3.kitapta neler olarak merakı beni şimdiden sardı.
Okumanız tavsiye ederim.
Aman bir fenalık geldi a dostlar. Suphi seni sokakta görsem yön değiştiririm. Hak ettin paşam. Hak ettin.
Çok genç yaşta kaybettiğimiz Nabizade Nazım yazarımızın kısa ama gönül yoran eseridir. Arz ederim. Aslında bu kadar aşk ve ihtiras temelli roman sevmem fakat o kadar güzel aktarmış ki karakterlerin duygu ve ruh hallerini bir yerde dönüp bu Stefan Zweig değil mi diyecektim az kalsın. Hep diyorum, bizim kendi ulusal yazınımızda da cevherler var ama merkeze aldığımız çeviri edebiyatın kurbanı oluyoruz.
Roman, Suphi kişisinin Zehra isminde son derece haşin ve kıskanç bir kadınla evliliği ve bu vesveselerle dolu dünyadaki zayıflıklarını konu alıyor. Baştan sona hasta ve saplantılı insanlarla dolu bir yere giriyoruz. Bitene kadar çıkamıyoruz, daralıyor, boğuluyor ve yoruluyoruz. Kıskançlık, hasetlik ve kibirin insanları sürüklediği yeri takip ettiğimiz bir labirent sanki bu roman.
Neyi sevmedim? Çok hızlı konu atlıyor bazı sayfalar ve bugünden bakınca klişe diyeceğimiz yerler var. Bazı betimlemeler bence gereksiz. E tabi bu da, o dönem yazarlarımızın dünya yazınından örnek alıp betimleme yaratma duygusundan kaynaklı olabilir.
Toplumcu eserlere olan sevdadan ayrı bir yerde durmasına rağmen kitabı sevdim. Allah rahmet eylesin kısa ömrüne güzel kaleme alınmış bir eser bırakmış Nabizade Nazım. Bence bu roman en az Stefan Zweig'in Korku ve Yakıcı Sır'ı kadar güzel. En az mı? En az. Yaşasın Ulusal Yazın!
#bookstagram #nabizadenazım #zehra
