Kitabı Suriyeli ölü çocukların karaya vurduğu,ülkenin heryanından şehit haberlerinin geldiği,bir kadın olarak kadınların baskılanmaya çalışıldığı bir dönemde okuduğum için çok fazla etkilendim.1994 de üniversitede kampüste,yurtta ülkesindeki iç savaştan kaçan bir sürü tanıdığım oldu.ama durumun vehameti hakkında en ufak fikrim yoktu.ya da bu öğrencilerin içinde hiç kız olmaması dikkatimi bile çekmemişti,sanırım tuzum fazlasıyla kuruydu.
Çok değil 20 yıl önce Afganistan'ın yaşadıklarını bugün Suriye yaşıyor.sıra bizdemi diye korkuyor insan.Allah bize akıl fikir versin.
Bence en güzel kitabı yazarın. Uçurtma acısıyla yaklaşık aynı dönemi anlatıyor.kabilde bir mahallede Hasan'larda Emirin ,başka bir mahallede Leyla'yla Meryem'in yaşadığını hissediyorsunuz.yetimhane müdürü Zaman aynı zaman.okunmadı gereken bir kitap bence.
