120 syf.
8/10 puan verdi
Kitabı bir solukta, hiç aralıksız okuyup bitirdim. Sürükleyici bir bilimkurgu macera. Bu türü sevenler mutlaka okumalı; fazla ilgili olmayan okuyuculara da yolculuk kitabı olarak öneririm. Gitmekte oldukları şehre, bu klasiği okumuş biri olarak ayak basacaklarını, yani sıkılmadan okuyup bitireceklerini tahmin ediyorum.
Öykü, Zaman Gezgini'nin dostlarına yaptığı genel açıklamalarla başlıyor; bir dostunun ağzından anlatılarak. Ardından bir akşam yemeği için sözleştiklerinde gecikerek gelen Zaman Gezgini'nin yolculukta başından geçenleri anlatışı ile devam ediyor. Bu ilk maceradan sonra bir kez daha yola çıkıyor gezgin; fakat bir daha haber alınamıyor kendisinden. Anlatıcı dostunun, gezginin ilk maceradan getirebildiği iki beyaz çiçeği sakladığını son derece duygusal bir şekilde dile getirişi ile bitiyor kitap.
O çiçekleri, 802701 (Sekiz Yüz İki Bin Yedi Yüz Bir) senesinde edindiği arkadaşı Weena vermişti gezgine. Anlayabildiği kadarıyla geleceğin o noktasında insan torunları, yeraltında yaşayan çirkin ve etçil Morlock'lar ile yeryüzünde yaşayan güzel ve otçul Eloi'ler olarak iki ayrı ırka ayrılmıştı. Saldırgan Morlock'lara karşı tiksinti ve korku duyarken, sevecen Eloiler'de yakınlık bulmuştu kahramanımız. Ne var ki bu insanlar, ne yazı yazmayı bilmekteydiler ne de herhangi bir (sanatsal, düşünsel vb) zeka örneği sergilemekteydiler. O yüzden gezgin önceleri, bu yaratıklarda minnet ve sevgi gibi duyguların da kaybolmuş olduğunu sanarken, sevginin ve bağlılığın, dostluğun ve minnettarlığın en yüksek hâli ile karşılaşarak insanlığın gerçek mirasının yaşamakta olduğunu görmüştü.
Jung, bu eserinde UFO fenomenini psikaliz açısından incelemektedir. Eserde UFO'lara ve uzaylılara dair; görsel, rüya, sanatsal yansıtma ve kişisel yaklaşımlar açısından bakılmıştır. Jung'un ayrıca 40 yıllık klinik deneyiminden, hasta analizlerinden de örnekler verdiğini de belirtmeliyim.
Kısaca: UFO fenomenine dair bir görüntü gördüğünü iddia
Merhaba!
Bir kitaptan daha bahseceğim, daha doğrusu bir karikatür kitabından.
Çizgilerle Ateistin El Kitabı
"Meksikalı Marksist çizer Rius (Eduardo Humberto del Río García) Çizgilerle Ateistin El Kitabı’nda dinlerin, özelde de Hıristiyanlığın tarihini anlatıyor. Bütün dinlerin egemen sınıflar tarafından nasıl kullanıldığını, insanları bazı
"Yaşlanarak değil,yaşayarak tecrübe kazanılır.Zaman insanları değil armutlari olgunlaştırır."
Ne üzerine söylemişti ki Peyami Safa bu sözünü ?Daha 14 yaşında bir çocukken, annesini "Kendisine zaafımdan ziyade metanetimi gösterdiğim kadın" olarak tanımlayacak olgunluğa eriştiği zaman mı?
Yoksa bir morgda geçen "Taze
316 syf.
8/10 puan verdi
"Okuduğum bütün romanlar sahici bir başlangıçla bitsin istedim."
Romanın bitiş cümlesiyle başlamak istedim ben de. Bitmemiş, bitememiş bir roman.. Ve 'belki de hiç bitmeyecek hayatlar' kapılarını aralıyor bu iki kapağın arasındaki 316 sayfada bize.Kitabı okurken inceleme metni oluşturmak gibi bir düşüncem yoktu; ancak karakterlere
#ÖzgeErkin #Destan yazmıışşş
Bu kadar mükemmel olabilir mi bir kitap her şeyi en muaazsam şekilde aktara bilir mi? Ve şunu söylemeliyim ki Efsun kesinlikle en güçlü kadın karakterlerim içinde zirvede ve yerinden edilebileceğini de sanmıyorum . .
Efsun kendini adadığı mesleği olan doktorluktan babasının vasiyeti üzerine şirketin başına geçiyor
