— Yalnız bu kadar güzel anlatmasanız olmaz mı?
Konuşmuyor da kitap okuyorsunuz sanki.
Gülmemi güçlükle tutarak, ağır ciddi bir tavırla:
— Nastenka, dedim. Güzel anlattığımı ben de bilirim. Başka türlü konuşamam. Aziz Nastenka, ben şimdi, yedi mühürlü çekmecede bin yıl hapisten sonra özgürlüğe kavuşan Süleyman Peygamberin ruhu gibiyim. Biz upuzun bir özlemden sonra –çünkü ben sizi çoktandır tanıyordum– birbirimize kavuştuk. Zaten ne zamandır birisini arıyordum. Aradığım sizdiniz. Sizi bulunca başımdaki binlerce kapak açıldı. Eğer içimdeki söz seli taşmazsa boğulurum. Bunun için beni uslu uslu, sözümü kesmeden dinlemenizi rica ederim; yoksa susar, hiç konuşmam.
— Aman, sakın ha!.. Ağzımı açmayacağım bir daha. Dinliyorum.
Sayfa 15Kitabı okudu
Akıl olmadıktan sonra güzel olmuşsun ne faydası var?
Sayfa 173 - Can YayınlarıKitabı okudu
Nazım Hikmet'in Orhan Veli hakkında...
1955 yılında Budapeşte'deki Kent Radyo'sunda bir konuşma yapan Nazım Hikmet, çok seyahat ettiğini söyler. Bunun üzerine şaire sorarlar: "Acaba bu sık seyahatleriniz sırasında yanınızda bulundurduğunuz kitaplar nelerdir?"
Nazım'ın yanıtı çok açıktır: "Şimdi size söyleyeyim. Mesela benim bavulumda neler var. Bir defa
“Akıl olmadıktan sonra, güzel olmuşsun ne faydası var?”
tefekkür
Hamdolsun O Yaratana !
Kendisinden taştığı şu sanat eserlerine bir bakın. Aynaya bakın mesela ilk önce ;
Gözünün konumu ne kadar da kusursuz yüzünde. Dinlenebilsin diye kapak vermiş bir de ,hem üzerine hem altına ince ince kirpikler döşemiş . İçine girebileceklerden korusun diye.
Kaşların konumuna bak kulağının üzerinde değil de gözünün üzerinde
Sayfa 71Kitabı okudu
Düşünme eylemi hiç bu kadar güzel tanımlanmadı.
§
"Bir düşünce serüvencisidir insan. Uzak çağlardan beri düşünegelmiştir. Tahtadan, taştan küçük biçimlerde düşünüyordu ilkin. Sonra dikilitaşlar, kilden silindirler, papirüsler üzerinde hiyeroglifle düşündü. Şimdi de kitaplarda düşünüyor.
İki kapak arasında."
§
Sayfa 52 - Akılçelen KitaplarKitabı okudu
Gün gelip işime yarayacağını düşündüğüm için içimde değil dışımda sakladığım bir cümle. Tıpkı tekrarlaya tekrarlaya anlamsız hâle getirdiğimiz bütün güzel sözler gibi.
Sayfa 222 - CanKitabı okudu
