Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.37.6
Anne kız Cast'lerin yazmaya başladığı gece evi serisi ne yazık ki sonlara doğru kar gayesine heba edilen muhteşem bir seri. Vampir ekolüne güzel bir tarzla taze bir tat getiren gece evi serisinde baş kahramanı Zoey'nin problemli aile yaşantısının ardından dahil olduğu vampir yaşamı ve bu yaşam içindeki arkadaşlık, aşk ve savaş dolu mücadelesi
.Okurken anlamıyorsunuz ama bittiğinde sizde bir şeyler değişmiş oluyor.Sabır ,sadakat, güven ,aşk görebilene çok şey sunmuş.Sinan Yağmur zaten o kadar güzel anlatıyor ki her kelime içinize işliyor.
Bitti... Bu kitabın beğeneni var beğenmeyeni var. Çok satanlarda olmasıysa kitabı göğe çıkaranlar veya yerin dibine sokanlar arasında sürüklenmesine neden oluyor. Ben beğenen kesimdenim. Güzel bir kurgusu var ve içeriği de dolu dolu. Hani bir şeyler almak isterseniz boş çıkmayacağınız türden. Kesintili bir alıntı yapmak istiyorum Bilge karakterinden. Deniz'in seveni çok ama benim için Bilge bir başkaydı.
"Hepimizin içinde bir hayvan var, korktuğu zaman bizi yönlendiren, sinirlendiğinde rasyonel düşüncenin önüne geçebilen, kontrol edilmezse çok tehlikeli olabilen ama özünde bize güç veren ve bilinçaltımıza sahip bir hayvan bu. Bunun kocaman bir fil olduğunu düşünelim. Güçlü, dev, asla unutmayan, hatta kinci... Bu filin tek amacıysa hayatta kalmak. Hayatta kalma dürtümüz bu filden geliyor. Peki hayatımızın geri kalan yıllarında öğrendiklerimiz, edindiğimiz deneyimler nerde toplanıyor? Bilincimizde... Bilincimizin bu dev fili yöneten bir insan olduğunu düşünelim. Fil gücünde bilinçaltımız ve insan zekâsında bilincimiz... Biz buyuz. Peki sizce bir insan güç kullanarak üzerinde oturduğu bu fili yönetebilir mi?"
“Kürk Mantolu Madonna” Hakkında Bazı Mülahazalar
Okuduğum kitaplarda beni en çok cezbeden şey anlatıdan ziyade yazarın iç dünyasına duyduğum tecessüstür. Bu bağlamda biraz Sabahattin Ali'nin hayatına da değineceğim bilahare.
Bir kapı daha aralanıyordu belleğimden içeri. Meçhul bir kuvvet çağırıyordu beni Raif Efendi'nin gizemli dünyasına. Kitabı
Bu kitap, bu kitap, çok özel bir kitap...
Yani imkansızlığın, sefaletten doğan ışığın kitabı...
Benim için gayet özel bir kitap. Yani artık kitap okurken umutsuzluğa düşen kahramanlara bile kızıyorum. direk bu kitap geliyor aklıma. Diyorum ki kahramanlara bu kitabı oku. Sonra haline bak.
Gerçekten zorluklardan nasıl güzel şeyler çıkıyor,kömür sıkışa sıkışa nasıl elmas oluyor aynen öyle bir kitap.
Kitabı bitirdim.Uzun zaman sonra 4. Kitabı okuyarak bu serinin ne kadar güzel olduğunu hatırladım.Bir solukta okunabilecek çok sürükleyici merak uyandırıcı bir kitap.herkese öneririm.- yalnız kitabın sonuyla ilgili aklıma takılan birkaç nokta oldu.Kitabı okumayanlar yazımın devamını okumasın lütfen.Peter ın cinayeti cenazede ayarlaması zaten akıllıca jonah ın sabit durmamasından dolayı ama biliyorsunuz jonahı vuracakken carl tökezliyor bu yüzden yanlış insan ölüyor. Peter neden bu kadar riske atıyor ki beden carl ın kalkmasını bekliyor ayağa herkes otururken vurabilirdi ya da carl tam olarak kürsüye çıktığı sırada öldürebilirdi.İkinci olarak Peter o kadar kişiyi neden öldürdü mick yanlış yerde yanlış zamanda bulundu ama kafasına çivi çaktığı adamı neden öldürdü daha önemlisi neden o şekilde öldürdü sanırım gözden kaçırdığım şeyler var okuyanlar cevap verirse sevinirim
Kayboluş kitabında GRİMWOOD'u FAWER'dan etkilenmiş diye yazdım. Daha sonra hayatlarına bakınca ögrendim ki GRİMWOOD kitap yazarken FAWER daha çocukmuş:) öncelikle bundan özür dileyerek başlayalım.
Kitabın ele aldığı konu elise adlı 25 yaşındaki bir ablamızın yaşlanmaması ki bunun sonucu da elbette ölmemesi olacaktır...
Yüzünde tek bir kırışıklık, saçında tek bir beyazlık için herşeyin verebilecek olan Elise'nin doğumundan itibaren yaşadıkları ile beraber bir diğer bölümde son yaşadıklarını anlatılıyor...
Olay örgüsü ve gelişen olaylar çok güzel olmuş. Ayrıca ken GRİMWOOD'a has olan son 20-30 sayfa (diğer 2 kitabını da okumuş biri olarak GRİMWOOD'dan hiç bir zaman tahmin ettiğim şekilde final görmedim ki bence yazar bile finalde ne beklediğini bilmiyordur çünkü hiç beklenmedik şeyler oluyor) zaten müthiş olmuş...
10 puan vermememin sebebini de bilmiyorum. Grimwood'un yanlış hatirlamiyorsam 3 kitabına da 8-9 verdim. Ama 10 değil. Nedeni ise anlamadığım bir şey sanki hikâyede, olayda, kurguda, ya da üslubunda bir terslik varmış gibi geliyor ama bir turlu ne olduğunu bulamiyorum...
Kitabı okuma kısmına gelince eğer yazarı merak edip ilk bu kitabını gördüyseniz yazarın sil baştan kitabını okuyun bence ilk olarak. ha zaten okumussaniz ister istemez diğer iki kitabını merak ediyorsunuzdur. Merak ettiğiniz icin de mutlaka okursunuz.
Kısa keseyim ben: bilim-kurgu konusunda en iyilerinden biri kabul ettiğim yazarın bu sürükleyici kitabını öneririm. Hatta FAWER sevenler mutlaka okumalı diyorum. Tabii FAWER muthisligi beklemeden okusunlar...
Birbirinden farklı dertlerle boğuşan, birbirinden farklı dört kadının, bir tuhafiyecide buluşmasının öyküsü. Dükkanın sahibi olan Lydia Hoffman’ın kanserle mücadelesini ilk sayfalarda öğreniyoruz. Çok zengin Jacqueline Donovan, çocuk özlemiyle yanıp tutuşan Carol Girard ile kimsesiz ve yoksunluk içinde büyümüş Alix Townsend’in öyküleri anlatılıyor.
Her biri değişik amaçlar için Lydia’nın örgü kursuna yazılıyor. Bu onlar için bir nevi terapi oluyor.
Oldukça basit bir öykü aslında. Her insanın bir dönem mutlaka okuduğu tipik Amerikan öyküleri. Hani genelde kapak arkasında “İçinizi ısıtacak” türünden eleştiriler yazan kitaplardan biri. Gerçekten de yıkıcı eleştiri tarafını bir kenara bırakıp da, kendini kaptırınca insan kimi yerde gözleri doluyor, kimi yerde sırıtıyor.
Uçlardaki insanların arkadaş olabileceği olgusu, hastalıklarla mücadele, aile içi geçimsizliklerin çözüm bulması falan güzel şeyler tabii.
Beyniniz daha fazla karmaşa istemiyorsa, sade, duru, akıp giden üslubuyla ve tabii bölüm bölüm anlatılan hikayelerle kolaycacık okunabilecek bir kitap tavsiyesidir.
"Eğer bir kız seni uzun, çok uzun bir süre severse gerçek olursun. Ama sadece oyuncak olarak görmez ve gerçekten severse," diye devam etti.
"Canın yanar mı peki?" diye sormuş bu kez oğlan.
"Bazen. Ama Gerçek olmuşsan, acı çekmekten de korkmazsın."
Çok önerilen bir kitaptı "Eksik Parça"... Sürekli karşıma
