Yüreği güzel insanlar lazım bize;
Zira çok yordu yüzü güzel olanlar.
Sayfa 129Kitabı okudu
İnsanların seni anlamaması yalnızlık için oldukça yeterli bir sebep. Çok şey anlattık, ama anlaşılmadık. Ya da anlamak istemediler. İzah etmeler yordu bizi. '...' Bir yerden sonra yalnızlık daha güzel geliyor insana. En sonunda kime neyi izah edeyim kısmı geliyor.
...
İnsan kendine iyi gelmeyi öğrendiği gün başkasıyla işi olmuyor. Bilirsin bazen kendinle konuşmak, başkasıyla konuşmaktan daha çok keyif verir. İnsan kendini dinlemeli, kendinde dinlenmeli.
Sayfa 28Kitabı okudu
Hayır. Sana Sadece Hayranlık Duyuyoruz.
“Annemi kaybettim” diye girdi söze. “Tek çocuktum. Babamla baş başa kalmıştım. Babam beni çok seviyordu, hele annem öldükten sonra daha da bağlandık. Ta ki o güne kadar.
Akşam eve geldi babam, bana sarılarak kucağına aldı ve öptü, ilk defa bu kadar fazla sarılıp öpüyordu. Babamın beni sevmesi hoşuma gidiyordu ancak altımda bir sertlik
Bu kısmı kesemezdim. Biraz uzun belki, okuyanlar atlayabilir. Ancak kitabı okumayanlarım bu alıntıyı okumasını şiddetle tavsiye ederim. Uykumu kaçırdı. -Sigma İnsan
Beni en çok anlatamamak yordu. Herkes bu kadar konuşurken kime, ne anlatabilirdim zaten?
Ah! O yerler, bütün o yerler! O yerlerde de böyle güzel güzel yaşayabilirdik! Umut etmek de beni çok yordu...
Sayfa 87 - Can Yayınları 7.Baskı Çeviri: Tahsin Yücel
Beni en çok anlatamamak
yordu. Herkes bu kadar konuşurken kime, ne
anlatabilirdim zaten?
Herkes birbirinden gitgide
uzaklaşırken, kimin yanına
sokulup huzur bulabilirdim?
Bu sorulara en son "sen"
diye cevap vermiştim.
Ben, yine bilememiştim...
Sayfa 36