ilk kez öldüm
ayağımda kırmızı rugan ayakkabı
dedemin ineği
babaannemin süt kaymağı
annemin siyah yemenisi
koştum sana işte kiraz ağacı
en tepeye en ince dala çıktım
hep yaptığım gibi
bulutlar yakın
Zerresine tahammül edemiyorum.
Bu hayat yordu,insanlar yüzünden olacak olan bile olmuyor.
Aşk gibi güzel bir duygu bile insanlar yüzünden kalpte çürümeye mahkum bırakılıyor.
Sanıyorlar ki bilerek insan Aşk tan kaçıyor,hayattan kaçıyor.
Kırılınca,ihanete uğrayınca her şey bitiyor.
Hala sevdiğimiz var,hala Sevincimiz var ama hevesimiz gitti.
Gitmese de yorulduk.
Vaktimiz bitmiş gibi toprak atılmayı bekliyor bedenimiz.
Şiirler - C. ZARİFOĞLU /Hayır kalbim! Yorulmadın, hayır hayır!
Bazı şiirler büyüyüp hikaye; bazı şiirler büyüyüp roman oluyor insanın yüreğinde. Günler oluyor eseri okuyup bitireli ama o dizeler öyle işledi ki içime kendime gelip bir şeyler yazmayı yeni başarabiliyorum.
-İşaret Çocukları
-Yedi Güzel Adam
-Menziller
-Korku ve Yakarış eserleri 
Şiirler kitabında bir araya gelmiş. Kimini bağımsız olarak
