...Öyle bir lisan ki... Neye benzeteyim bimem? Konuşan bir ruh kadar güzel olsun, bütün kederlerimize, neşelerimize, düşüncelerimize, o kalbin bin türlü inceliklerine, fikrin bin çeşit derinliklerine, öfkelere tercüman olsun;bir lisan ki bizimle beraber bir matemin ümitsizliğiyle ağlasın... İşte bir lisan istiyoruz ki onda o nağmeler o derinlikler olsun. Fırtınalarla gürlesin, dağlarla yuvarlansın...
~Halit Ziya Uşaklığil'e göre Mai ve siyah romanında ki Ahmet Cemil'in ağzından dil anlayışı. (Servet-i Fünun Dönemi) ~