Ne sanat, ne güzellik ne aşk vardı artık, her şey yerlerde sürünüyordu. Mutluluk bile yalnızca cinsel doyum, haz ve ha yal üstüne kurulu anlık bir patlama, soğuk, rastlantısal bir alışverişti.
"Bence kanun koyarken güzellik, iyilik, doğruluk üstüne aldanmak, bir adamı yanlışlıkla öldürmekten çok daha ağır bir suçtur."
Sayfa 139Kitabı okuyor
Biriktir biriktir, sakla yanmasın
Üstüne üstüne yokla yanmasın
Boyayla yaldızla süsle ov onu
Ölümü egon’da bekle yanmasın
İyilik güzellik aman kov onu
Gideni kalana ekle yanmasın
Sevgiden umudlar doğar sav onu
Kendini toplumda tekle yanmasın
Lâ tahzen! (Üzülme!)
İnsanlar senin kalbini kırmışsa üzülme!
Rahman: (c.c), “Ben kırık kalplerdeyim” buyurmadı mı?
O halde ne diye üzülürsün ey can?
Gündüz gibi ışıyıp durmak istiyorsan;
Gece gibi kapkaranlık nefsini yak !..
Üstüne titrediğim her şeyi yitirmeyi öğrendim çoktan
Ve bu şiiri neden sana adadığımı bilmiyorum
Ama her güzellik nasılsa kendi adını bulur.
Bunun için ben Gül dedim sana
Yine de bir çiçeğe bunca yağmur yağarsa
Kökleri toprağı saramaz olur.
