Uçsuz bucaksız bir dolaptır dünya
Bizler onun sayısız çekmecesi ...
Kendine gel diyorsun,
gelsem olmaz mı sana.
Dünya tuhaf değil mi
Kızarmış ekmeğe tereyağ sürer gibi
Çocuklar yetiştiriyoruz ölmesi için.
Bir istek ki dövüp duruyor bizi
Oynaşıp duruyoruz kapkaranlık sularda Kirletmek için o bembeyaz gömleği.
Düşüyor içime dipsiz bir kova
Yaşamak ne zor şey kalbi olana ...
Sen türkü yak ben mermi
Bana günahtır,
Nereye gidersem orası senin yurdun
Çünkü aklımdan çıkmıyorsun ...
BAZI KİŞİSEL DURUMLAR
Birler kümesinin sakinisin ey kalbim
Kapanan dükkan gibisin cenaze nedeniyle Yalnız sana mı küskün bu bahçenin ecesi Fısıldanan şeylersin bir insandan insana Kesilen bir canlının çıkardığı o sesi
Anne yapmışlar sana.
Huzur denilen o mübarek kumaşın
İhtiyacım var her santimine
Gel diyorsun, çıkalım caddelere
Bir boy ver, gelirim, derin değilse ...