İbrahim Tenekecinin kaleminden... İlk defa okuyorum İbrahim beyi. Şiirleri hassas yerlere dokunuyor. İnsanı tanıyor tenekeci! Alta biraz alıntı bırakıyorum...
Dünya küçük demişlerdi, nerdesin
Kuyruğunu bırakması gibi bir kertenkelenin
Kim böyle orta yerde bırakır
Ve yazmaz, birkaç satır.
Düşüyor içime dipsiz bir kova
Yaşamak ne zor şey kalbi olana...
Dilinin ucunda ne varsa insanın
İşte ben ona inandım.
Yavru bir kuşun daha ilk denemesinde
Tutunmaya çalışması gibi göğe
Ne bulduysam abandım,
Uça uça Karasular indi kanatlarıma...