"...asıl olan birdir ve bir esastır. Fakat nedense bir'i yarım sayar ve iki yaparak tamamlamaya çalışırlar. İki lanet bir sayıdır, kendine yetmez, hep üçe koşar ve sonra sil baştan."
sanat, yeryüzünde ve insanların içinde olup bitenleri, çöplükle sarayı aynı hakikatten uzak ve güzelleştirici örtüye bürüyen ay ışığı gibi, tatlı bir yalan bulutunun arkasından göstermeye mecburdu.
Lakin siz selamünaleyküm der demez sevda konusuna saptınız... Çünkü gözünüzde kadın ancak o bakımdan kendisiyle konuşmaya değerdir. Önemi bundan ibarettir.
Görmeden âşık olmak... İrfan gibi romanesk tabiatlı bir genç için bu ne büyük bir mutluluktu. Gönlünün bu kadar süratle ateş almaya eğilimli olduğunu bilmiyordu.