Burada ilk defa bir kitabın incelemesini paylaşacağım, tecrübesizliğimi mazur görün. Bu zamana kadar okumuş kitapların en iyisi miydi emin değilim ama en çok etkilendiğim kitaplardan biri oldu.
Kitap 15 mektuptan oluşmakta. Yazar, Afganistan'da alışagelmiş bilgiler dışında size asıl insanını, neler yaşadıklarını anlatıyor. Benim en etkilendiğim mektup Nazenin Can oldu. Kitap boyunca gözleriniz akmaya hazır halde. Bir çırpıda okunmuyor, yutkunmalar, sindirmeler derken dura dura, yutkuna yutkuna ilerliyorsunuz. Yazarın kalemine sağlık diyip, mutlaka okumanızı öneririm. Kitapta altını çizmiş olduğum birkaç alıntı:
"İnsan acıları ciğerine çeke çeke yanar Afgan toprağında..."
"İnsan kaderine yürürmüş" (kitapta en sık okuyacağınız cümle aynı zamanda)
"Babasız büyüyen çocukların bildiği bir sır vardır. Allah bildiğimizden daha yakındır bize."
"Yokluğun başkentinden geldim ağabey! Anlattıklarıma, varlığın boğduğu şehrin insanı inanmaz."
