"Kocası kendisinden razı olarak vefat eden kadın, cennete girer."
Sayfa 172 - İbn Mace, Nikah: 4/1854; Tirmizi, Radâ: 10/1161.Kitabı okudu
6.cilt
1539.Huzeyfe radıyallâhu anh'den rivayet edildiğine göre Resûlullah sallallâhu aleyhi ve sellem şöyle buyurdu:
"Koğuculuk yapan cennete giremez."
Buhârî, Edeb 49, 50; Müslim, Îmân 168, 169, 170. Ayrıca bk. Ebû Dâvûd, Edeb 33; Tirmizî, Birr 79.
...
Birinci hadiste, insanların arasını bozmak, onları birbirine düşürmek maksadıyla söz getirip götürme işini çokça yapan, onu iş edinmiş olana nemmâm denildiği onun da cennete giremeyeceği çok kesin bir şekilde ifade buyurulmaktadır.
Sayfa 484Kitabı okuyor
6.cilt
2. "Mü'minler, boş ve faydasız şeylerden yüz çevirirler."
Mü'minûn sûresi (23), 3.
Kurtuluşa eren mü'minlerin vasıflarının tek tek sayıldığı Mü'minûn sûresi'nde, onların namazda huşû içinde oldukları bildirildikten sonra hemen ikinci vasıf olarak "Boş ve faydasız sözlerden yüz çevirdikleri" ifade buyurulmaktadır. Bir anlamda, boş ve faydasız şeylerden yüz çevirmenin günlük hayatın huşuu demek olduğuna dikkat çekilmektedir. Namazda gönül huzuru ne ise, günlük hayatta da boş laflardan uzak kalmak odur. Yani insana aynı duruluğu ve huzuru yaşatır. Ancak şu da bir başka gerçektir ki, namazda huşu' nasıl her zaman yakalanamazsa, boş ve faydasız sözlerden uzak kalabilmek de o kadar zordur. Bu yönüyle de aralarında bir benzerlik bulunmaktadır. Başarılabilmesi halinde her ikisinin de mü'mine kazandıracağı mutluluk ve seviye gerçekten son derece büyüktür.
Sayfa 464Kitabı okuyor
6.cilt
1528. Âişe radıyallâhu anhâ şöyle dedi:
-Ey Allah'ın Resûlü! Safiyye'nin şöyle şöyle oluşu sana yeter, dedim. -Ravilerden biri, bu sözle Hz. Âişe'nin, onun kısa boylu oluşunu kastettiğini söylüyor-.
Bunun üzerine Hz. Peygamber:
- "Ey Âişe! Öyle bir söz söyledin ki, eğer o söz denize karışsa idi onun suyunu bozardı" buyurdu.
Âişe dedi ki, ben bir başka gün de kendisine bir insanın durumunu takliden hikâye etmiştim. Bunun üzerine de Hz. Peygamber:
- "Bana dünyanın en kıymetli şeylerini verseler, ben yine de bir insanı hoşlanmayacağı bir şekilde taklid edip anmayı kesinlikle istemem" buyurdu.
Ebû Dâvûd, Edeb 35; Tirmizî, Kıyâmet 51.
Sayfa 458Kitabı okuyor
6.cilt
1526. Ebû Hureyre radıyallâhu anh'den rivayet edildiğine göre Resûlullah sallallâhu aleyhi ve sellem şöyle buyurdu:
- "Gıybet nedir, bilir misiniz?"
- Allah ve Resûlü daha iyi bilir, dediler. Hz. Peygamber:
- "Gıybet, din kardeşini hoşlanmadığı bir şey ile anmandır" buyurdu.
-Söylenen ayıp eğer o kardeşimde varsa, ne dersiniz?" diye soruldu.
- "Eğer söylediğin şey onda varsa gıybet ettin; yoksa, o zaman ona iftira ettin demektir," buyurdu.
Müslim, Birr 70. Ayrıca bk. Ebû Dâvûd, Edeb 35; Tirmizî, Birr 23.
Sayfa 454Kitabı okuyor
6.cilt
Daha sonra Resûl-i Ekrem şöyle buyurdu:
- "Sana bütün işlerin başını, ana direğini ve doruk noktasını bildireyim mi?" Ben:
- Evet, bildiriniz Ya Resûlallah! dedim.
- "İşin başı İslâm, direği namaz, doruğu cihaddır" buyurdu.Sonra:
- "Sana bütün bunların kıvamının kendisine bağlı olduğu şeyi (can damarını) bildireyim mi?" dedi.
Ben:
- Evet, bildir Ya Resûlallah! dedim. Bunun üzerine Hz. Peygamber dilini tuttu ve:
- "Şunu koru! buyurdu. Ben:
- Ya Resûlallah! Biz konuştuklarımızdan da sorgulanacak mıyız? dedim.
- "Annen yokluğuna yansın ey Muaz! İnsanları yüzüstü cehenneme sürükleyen, ancak dillerinin ürettikleridir!" buyurdu.
Tirmizî, Îmân 8. Ayrıca bk. İbni Mâce, Fiten 12.
Sayfa 451Kitabı okuyor
6.cilt
1523.Ukbe İbni Âmir radıyallâhu anh şöyle dedi:
- Ey Allah'ın Resûlü! Kurtuluş (sebebi) nedir? dedim.
- "Aleyhine olacak sözlerden dilini tut, evinde kalmayı yeğle, kendi günahın için pişmanlık duyarak göz yaşı dök!" buyurdu.
Tirmizî, Zühd 61.
Sayfa 447Kitabı okuyor
6.cilt
1521.İbn Ömer radıyallâhu anhümâ "Resûlullah sallallâhu aleyhi ve sellem şöyle buyurdu" dedi:
"Allah'ı anmaksızın çok konuşmayın. Allah'ın zikri dışında çok söz söylemek, kalbi katılaştırır. Katı kalpli olanların ise, Allah'dan en uzak kimseler olduğu kesindir."
Tirmizî, Zühd 62.
Sayfa 445Kitabı okuyor
6.cilt
1520. Süfyân İbni Abdullah radıyallâhu anh şöyle dedi:
- Ey Allah'ın Resûlü! Bana kesinlikle yapmam gereken bir iş söyle dedim. Efendimiz:
- "Rabbim Allah'tır de, sonra dosdoğru ol!" buyurdu. Ben:
- Ey Allah'ın Resûlü! Hakkımda (zararını göreceğimden) en çok endişe ettiğin şey nedir? dedim. Efendimiz, o güzel dilini eliyle tuttu ve:
- "İşte budur!" buyurdu.
Tirmizî, Zühd 61; Ayrıca bk. İbni Mâce, Fiten 12.
Sayfa 443Kitabı okuyor
Allahım, hilkatimi nasıl güzel ettinse, ahlakımıda öylece güzel et.
( Hadis-i Şerif )
"Dört haslet vardır. Allah onları sevdiği kimseye verir.(Birincisi) sükûttur. Sükût ibadetin evvelidir.(İkincisi) Allah'a tevekkül etmektir.(Üçüncüsü) tevazudur.(Dördüncüsü ise) dünya hakkında zühttür. Yani dünyaya aldanmamaktır."
(Hadis-i Şerîf)
Sayfa 26 - İbni Ebi Dünya, et-Tevazu, 127Kitabı okuyor
"Kim ki üç nesneden berî olduğu halde ruhu cesedinden ayrılırsa o kimse cennete girer. O nesneler şunlardır: Kibir, borç ve başkasını aldatmaktır."
(Hadis-i Şerîf)
Sayfa 17 - Tirmizî, 1572; İbni Mâce, 2412Kitabı okuyor
"Üç helak edici haslet vardır. İtaat edilen cimrilik... Peşine takılan heva-i nefis... Ve kişinin kendini beğenmesi."
(Hadis-i Şerîf)
Sayfa 9Kitabı okuyor
Köprüden Önce On Çıkış!
Şu iki kişiye gıpta edilir:
1. Allah'ın kendisine Kur'an verdiği kişi, ki gece gündüz onunla amel eder.
2. Allah'ın kendisine mal verdiği kişi, ki gece gündüz onu infak eder.
(Hadis-i Şerif)
Sayfa 31Kitabı okudu
6.cilt
1519. Ebû Abdurrahman Bilâl İbni'l-Hâris el-Müzenî radıyallâhu anh'den rivayet edildiğine göre Resûlullah sallallâhu aleyhi ve sellem şöyle buyurdu:
"Kul, Allah'ın hoşnut olduğu bir sözü söyler, fakat onunla Allah'ın rızâsını kazanacağı hiç aklına gelmez. Halbuki Allah, o söz sebebiyle, kendisine kavuştuğu kıyamet gününe kadar o kimseden hoşnut olur.
Yine bir kul da Allah'ın gazabını gerektiren bir söz söyler fakat o sözün kendisini Allah'ın gazabına çarptıracağını düşünmez. Oysa Allah, o kimseye o kötü söz sebebiyle kendisine kavuşacağı kıyamet gününe kadar gazap eder."
Muvatta, Kelâm 5; Tirmizî, Zühd 12. Ayrıca bk. İbni Mâce, Fiten 12.
...
"Hakkı bir zâlime ihtar, o ne şahane cihâd!
"En büyüktür" dedi Peygamber-i pâkîze-nihâd!”
Sayfa 440Kitabı okuyor