...düşünmekten yoruldum, yalnızlıktan hoşlanmaz oldum.
"İnsanlığın sonu bu."
Mezara ve mezârdaki unutuluşa gidiyor hepimizin sonu bu!
...hayal gücünde gerçeğin, geçmişin, şimdinin ya da geleceğin ne derece var olduğunu kim bilebilir?
Ölüm yalnızca yaşamın gecesidir, gece olmadan ertesi gün başlayamaz, o da sonraki geceyi doğurur.
"Ölümde Kavuştular"
Bilge Yahudi'nin uzun zaman önce dediği gibi,
dünya üzerinde yeni hiçbir şey yok.
Zaman insanların eserlerini yer.
Gökyüzündeki bulutların amaçsızca bir o yöne bir bu yöne savrulduğunu görmüşsündür fakat arkalarında onları yönlendiren büyük bir rüzgâr vardır. Bende böyleyim.
Uzun yaşayan insanlar çıkarları olmayan şeye tutku duymazlar.
Yeni şeyler bulmaya geldik, eskilerden yorulduk, bilinmeyenleri bilmek için denizden geldik.
Sayfa 88Kitabı okuyor
...ama anılarımın acısı geçmiyor, umudumun ışığı güçlenmiyor.
"Yaşamak, unutmamı sağlamıyor!"
Erkekler neden tek başlarına yaşayıp mutlu olamıyor, kadınların da tek başlarına yaşayıp mutlu olmasına izin veremiyordu? Belki de mutlu olmazlardı, bizim de olacağımızdan emin değildim.
...kadının şeytanlığı insanı korkutup itse de çok daha güçlü bir biçimde çekiyordu.
Fakat bazen neredeyse sonsuz olan aklım çok sınırlı olanların yavaşlığına dayanamıyor.
Güzellik yıldırım gibidir; hoştur fakat yok eder.