"Bir yasak düştü bizimkisi sevgili. Yaşamanın yasak, sevmenin yaşak olduğu bir düş. Sen benim düşlerimdin hiç yaşayamadığım. Seni öyle seviyor öyle istiyordum ki kelimeler yetmezdi anlatmaya. Sana kavuşmaktı mutlulukların en güzeli. Bir ömür kollarında olmak, sana dokunmak ve teninin kokusunu çekmek..
Ne güzeldi sana aşkım demek...
Ama ben hiç doyasıya aşkım diyemedim sana ve doyasıya çekemedim teninin kokusunu. Ben seni çok seviyordum sevgili. Sen yasaktın bana ve sevmek yasaktı. Sonra gittin ellerimi boşlukta bırakarak. Ve ben artık sensizdim, hüzün dolu biçare.
Yokluğunda hep seni düşündüm. Sana sığındım. Şimdi ben gidiyorum, bir daha dönmemek üzere. Sensiz yaşamanın, nefes almanın anlamı yokmuş. Bunu bugün bir kez daha anladım. Bana sevdanı helal et.
Ve hiç unutma beni...
Sonbahar akşamlarında yapraklar dökülürken sensizliğin başkentinde olacağım. Ve sonsuza kadar seni bekleyeceğim orada. Belki orada kavuşuruz sevgili."