Bir çocuk kalsa Musa olur Aksa'da
Küçük bir çocuktum
Evimizde ailemle yemek yemiş
Babamın şakalarını gülmüştük
Kardeşim benle uğraşıyordu
Salonda tam onu köşeye sıkıştırmış
Üstüne yürüyordum
Bir yandan kahkaha atıyor
Bir yandan kaçıyordu
Ahh filistinim! kanlı, gözü yaşlı filistinim
Kimsesiz kalan kardeşlerim
Ailesini beton yığınlarından
o küçük parmaklarıyla kurtarmaya çalışan kardeşim.. Bize öfkende haklısın,haklısın, haklısın ! Ahh çileli kardeşim ummetin derdini sana bıraktık
Affeder misin ellerini senin için Rabbine açıp dua edebileni...
"Peki bunu kardeşin için yapmıyorsan, neden bu ülke için savaşıyorsun? Anlamadığın, aileni elinden aldığı için tiksindiğin bu ülke..."
"Haklısın," diyerek sözümü kesti. "Bu ülkeyi asla anlamadım. Ahmed'in neden her şeyi bırakıp burada kalmaya karar verdiğini asla anlamadım. Seninle tanışana dek."
Sayfa 269 - dexKitabı okudu
GÖRÜCÜ
İşten eve geldiğimde oldukça yorgundum. Elbiselerimi değiştirip hemen odama çekilip uzanmak istiyordum.
--Anne! Ben geldim!
Mutfaktaydı. Sesimi duyunca ellerini havluya silerek yanıma geldi. Gülümsüyordu.
--Hoş geldin, aslan oğlum. Hay maşallah. Seni yaradana kurban olurum ben.
Şaşırmıştım. Ama hemen kendimi toparladım. Ne de olsa böyle bir
AŞK MAHKUMU
Onu ilk kez gördüğümde kanadı kırık bir kelebeğe benzetmiştim. Uçmaya çalışan ama uçarken de acısını içinde yaşayan bir kelebeğe… Sanki acısını kabullenmiş gibiydi. Güçlü görünmeye çalışıyordu. Ama bu konuda pek de başarılı değildi.
Ortak bir arkadaşımızın evinde verdiği doğum günü kutlamasında karşılaşmıştık. Dikkat çekici bir