·
Not rated
MARK TWAİN_İNSAN NEDİR?
İnsanın ne olduğuyla, kim olduğuyla, kim olduğumuzla ilgili o kadar çok şey konuşuluyor, yazılıyor ve düşünülüyor ki; arayışı bitmeyen, sorgulayan, merak eden bir insan için banko bir kitap bence ‘’İnsan Nedir’’.
Bir kere, ‘’İnsan Kimdir?’’ diye değil, ‘’İnsan nedir?’’ diye soruyor yazarımız Mark Twain. Neden? İnsanın bir benliği var mı
Uzun lafın kısası yoktu.
“Ben ne okudum yahu!” tepkisini hepiniz duymuşsunuzdur. Net olarak şunu söyleyebilirim ki, bu tepkiyi daha çok hak eden başka bir kitap okumamıştım. Hayretler içerisindeyim, özellikle son bölüm beni dehşete düşürmüş durumda ve bu inceleme zor olacak. Daha sonsözü gördüğüm anda Ali Ece çığlıklarımı atarak: “Dalga mı geçiyorsun be!” demiştim, çünkü
Ben yanmasam, sen yanmasan...
Öncelikle incelemenin başına bir "SPOİLER" yazalım :)
Uzun zamandır inceleme yazmayan şahıs olarak, inceleme başlığı altında kitaptan yaptığım bol bol alıntılar yardımıyla konu konuyu açar misali bir şeyler yazacağım. Bana kalsa ben inceleme yazmadan okumaya devam edeceğim de... Sevgili https://1000kitap.com/Nordavind tarafından kitaba
Pál Sokağı Çocukları, bizi çocukluğumuza götürüp büyük laflar ederek konuştuğumuz anıları hatırlatıyor. Bir yeri, bir kişiyi yahut bir nesneyi sahiplenişimizi anımsatıp yüzümüze geçmişe olan özlemli bir gülümseyiş konduruyor.
Kitabın ilk sayfalarında gideceği yeri kestiremeyip bazı çıkarımlarda bulundum. Ancak çok da öyle değilmiş. Bu kitabı okurken biraz daha küçük hisler ve düşünceler peşinde koşturmamız gerekiyormuş. Çünkü bu sokağın çocukları, Boka, Nemescek ve diğerleri takvime, saate bakmadan yaşadığımız zaman dilimini hatırlatıyor.
Yazıldığı dönem çok eskilerde kalsa da hâlâ özgünlüğünü ve yerini koruyan bu eser, değerleri, değerlere olan saygıyı temelinde konu edinerek okurunu ilk sayfalarında sarıp sarmalıyor.
'Ben değil, biz olmayı, sahiplenilen uğruna fedakâr olmayı' aşılayan Pál Sokağı Çocukları, iyi ki yazılmış. Hüznü koynunda besleyen, okuru okudukça aynı hüznü hepimize pay eden muazzam bir anlatı!
Dostluğun hakkını veren bir başyapıt!
[Kaynak: instagram.com/p/CIBagg_pc0R/?...]
Çin edebiyatından daha önce bir eser hiç okumamıştım, Yu Hua'nın kitabı bu konuda da benim için ilk oldu. İsminden de anlaşılacağı üzere kanını satan bir adam var romanımızda. Sadece çok güç durumlara düştüğünde, genelde hep ailesi için kanını satarak para kazanıyor. Roman bu konu üzerinden dönemin siyasi, ekonomik ve sosyal durumunu da o kadar güzel anlatıyor ki. Kültür devrimini, yoksulluğu, baskıcı bir yönetimin altında yaşayan halkın bu durumdan nasıl etkilendiğini, devrimden öncesini ve sonrasını kurguya yedirerek aktarmış bize Yu Hua. En ilginç yanlarından biri de ki grupta da üzerinde durduğumuz bir konu, kan satmak köylüler tarafından çok cesurca, erkekçe karşılanırken şehirliler tarafından onurunu satmakla eşdeğer görülmesiydi. Çin'de kan satmanın gerçekten yaşanmış bir adet olduğunu ve salgın hastalıkları yayması sonucu kaldırılması da yine grupta konuştuğumuz bir konuydu. Deginecek çok konu var buraya sığmayacağı için çok mutsuzum
Xu Sanguan'ın aslında en sevdiği çocuğunun onun olmadığını öğrendiğinde hala çok sevmesine karşın toplum baskısı yüzünden ona kötü davranması, daha sonra daha fazla dayanamayıp tekrar onu evladı kabul etmesi beni çok etkilemişti.
Kıtlık döneminde Xu Sanguan'ın çocuklarına "her birinize ağzımla yemek pişireceğim, sizler de kulaklarınızla yiyeceksiniz." diyerek onlara canları ne istiyorsa hayal dünyalarında pişirdiği bölüme de birkaç kırık kalp bıraktım
Beni fazlasıyla şaşırtan ve yükseklere çıkarıp birden yere bırakan bir kitaptı. Gerçekten 2500 yıl öncesinde yazılmış ve yazılanlarının hala günümüzde geçerliğini korumuş olması oldukça enteresan. Platon'un yetişkinlik döneminde ele aldığı bu eser Platon'un bir sürü görüşünü içinde barındırıyor, özellikle idea kavramı ve mağara alegorisini açık
