“.. toy çağımda bir öğüt vermişti babam, hala küpedir kulağıma. ne zaman demişti, birini tenkide davranacak olursan hatırdan çıkarma, herkes senin imkanlarınla gelmemiştir dünyaya.”
Emre o gün çok yorgundu. Hemen yatamazdı, Ödevi vardı. Engelliler hakkında bir kompozisyon yazması gerekiyordu. Salondaki koltuğa uzanmış ne yazacağını
düşünürken, kardeşi televizyonu açtı.
"Anlaşlan, burada bana rahat yok, en lyisi odama gideyim de orada düşüneyim, diye yerinden kalktı. Tam o anda bir reklam filmi
oynuyordu. Filmde görme