"İlerici öğretmen-gerici din adamı şeması bir bakıma Vurun Kahpeye'yle kurulmuştur. Yalnız, Halide Edip, şemaya yüzde yüz bağlı kalmak istememiş; dinin özünde 'insanca olanı' aramış, Tanrı inancının, inancı çarpıtmış ellerde nasıl yobazlığa dönüşebileceğini dile getirmiştir."
Selim İleri
Halide Edib'in tarihi bir şahsiyet olması,tarihe mâl olması kendisini araştırmaya sevk etti beni.Hepimizin malumudur "Sultanahmet Mitingi."Benim için tarihi bir şahsiyet olmaktan çıktı,hayran olunası ve okunası kadın yazarlardan biri haline geldi.Çok asil bir sima.Vatansever,güçlü,cesur,fedakar bir kadın.Yarattığı karakterlere bak kendisi gibi.Zaten öğrencisi Mina Urgan'ın "Bir Dinazorun Anıları" kitabını okuduğumda kendisi de belirtmişti.Kendini yazıyor demişti.Handan karakterinin İngiliz gelenekleriyle büyütülmesi yani batı ile doğu açması,Halide Edib'in ilk zamanlar manda fikrini savunmasını hatırlattı bana.İnceden otobiyografik sezinti aldım kitaptan.Yehuda göndermesi şa-ha-ne bir detaydı! Mantığı ile duyguları arasında kalan bir kadının tercihi bana her kadın biraz da anlaşılmamak için yaratılmıştır düşüncesini hatırlattı.Sahi Handan ne istedi,kadınlar ne istiyor? Sonuna üzülmedim tahmin ettiğim bir sondu.Mor Salkımlı Ev güzel bir hatıratıydı.Vurun Kahpeye,Sinekli Bakkal,Ateşten Gömlek,Türk'ün Ateşle İmtihanı,Kalp Ağrısı güzel romanlarıydı.Ben bu kitaptan da keyif aldım ama onlarla karsilastirdiginda beğenmedim.Dipnot:ben sosyalist Nazım Paşaya çok üzüldüm.
Geçmişimizin,günümüzün ve geleceğimizin Aliye öğretmenlerine ithafen;
Geçen hafta birden aklıma çok eskiden izlediğim ama tam olarak hatırlamadığım bir Yeşilçam filmi geldi.”Vurun Kahpeye”:)
Filmin içeriğini tam hatırlamıyordum ama hayal meyal filmin sonunda genç bir kadın öğretmenin köyde taşlanarak öldürüldüğü aklımdaydı.Dedim ben filmi en iyisi açıp YouTube’dan izleyeyim.İzledikten sonra tabi Halide Edip’in
Ateşten Gömlek.
Bir Kurtuluş Savaşı romanı. Ateşten gömlek giyen üç genç adan ve İzmir’in kurtuluş simgesi haline gelen bir kadın. İhsan, Cemal, Peyami ve hemşire Ayşe. Romanın anlatamı Peyami’ye ait. Peyami Sakarya Muhaberesinden sonra gazi olmuş ve bacaklarını kaybetmiş, kafasında ise bir kurşun kalmış. Bu hikayeyi ameliyat olmadan önce kaleme alıyor ve kendini ama en çokta İhsan’ın ve Ayşe’nin aşkını kaleme alıyor, o dönemin insanınlarını, savaşın getirdiklerini, İstanbul, Eskişehir, Sakarya, Ankara ve kurtuluş mücadelesini belki de diğer tüm savaş dönemi kitaplarına nazaran çok daha içten, daha gerçekçi anlatmış. Özellikle Ayşe’nin hikayesi bu savaşın mücadelesini, bu ülke kurulurken nelerin feda edildiğini size iyi anlatıyor. Halide Edib Adıvar’ın en önemli romanlarından biri. Gene çok severek, çok büyük bir ilgiyle okudum ve sonundaki o detay kalbimi çıt etti ve bir ahhh çektim. Oysa bu hikayeye öyle bir çekilmiştim ki kalbim sonunda gene kırıldı. Serra’ya verdiğim sözleri iyi ki tutuyorum. Daha okunacak çok güzel kitaplar var. 
İnsanın; kendisinden daha yüce bir şeyle sırtına ateşten gömlek giymesini, o ateşten gömleğin insanı oyarak ve yakarak kendini unutturuşunu ve kendisini, o giydiği gömleğe inkılap ettirişini gördüm bu romanda. Benim ruhumu derinleştiren şey ne ola diye düşündüm. Böyle bir şeyi bulamadım. Kendimden önemli bulup didindiğim bir şey olmadı. Bu yüzden bir Ayşe olmak, bir İhsan olmak bir Peyami olmak zor. Evvel insanın kendi İzmir'ini bulması lazım. İzmir'e ve İzmir'e sevdalılara bir sevda duymak lazım. İnsanın kendini eritmesi zor. Savaş ve aşk ateşi arasında koşan Peyami gibi belki benim de bir ateşten gömleğim olur.
Halide Edip iyi ki var!
·
Not rated
#TOZLURAFLAR
#SİNEKLİBAKAL
Tozlu raflar köşemizde , türk edebiyatimizin harika kalemi olan , (onbaşı ) Halide Edib den '' sinekli bakkal'' var.
İlk olarak İngilizce The Clown and His Daughter, (Soytarı ile Kızı) adıyla 1935 yılında Londra'da yayımlanmıştır.
Türkçe olarak ilk defa 1935 yılında Haber gazetesinde tefrika
