“Bir şeyler yapıyorum, yürüyorum, konuşuyorum, yemek yiyorum yani her zaman yaptığım işleri sürdürüyorum ama nasıl anlatsam, bir boşluk duygusu içinde. Sanki içimde derin bir hiçlik var.”
“Bazı insanlardan neden soğuduğumu veya uzaklaştığımı hiç bulamıyordum. Sonra şöyle enine boyuna bir düşündüm. Meğer insan, ruhunun ışığını söndüren insanlara ne yapsa tekrar ısınamıyormuş..“
Çehov'un dediği gibi:
"Bir süreliğine yalnız kalmak tehlikelidir ve bağımlılık yapar. Çünkü ne kadar huzurlu olduğunu görünce artık insanlarla uğraşmak istemezsin."
Cebinde iki ayrı not taşıyacaksın.
Birinde ;
-Dünyanın merkezi sensin..
Diğerinde;
–Bir ‘Hiçsin’ yazacak.
Kendini bulunmaz Hint kumaşı sanmaya başladığında ikincisini,
yaşadığın hayattan zevk almamaya başladığında ise birinci notu okuyacaksın...