Çocukluk dönemi, çocuk aklı ve kalbi, bakımsız bir tarla gibi boş kalıyor çünkü oraya hiçbir iyilik tohumu saçılmamış. Kendilerine iyilik, doğruluk ve sevgiden bahsedilse de bunlar kalıplaşmış, sıkıcı ve soğuk ifadelerle anlatılmaktadır. Çocuk zekasını canlandıracak ve onların ilgisini çekebilecek şeyler söylemiyorlar ve bunu beceremiyorlar. Onlar hassas kalbini ısıtacak hiçbir şey yapmıyorlar.
Sayfa 124 - Koridor Yayınları