Halkız biz, geniş yüreklerimizde
kuşkusuz bir sevgi.
Buğdayın Türküsü
Halkım ben, parmakla sayılmayan
Sesimde pırıl pırıl bir güç var
Karanlıkta boy atmaya
Sessizliği aşmaya yarayan
Ölü, yiğit, gölge ve buz, ne varsa
Tohuma dururlar yeniden
Ve halk, toprağa gömülü
Tohuma durur bir yerde
Buğday nasıl filizini sürer de
Çıkarsa toprağın üstüne
Güzelim kırmızı elleriyle
Sessizliği burgu gibi deler de
Biz halkız, yeniden doğarız ölümlerle.
Pablo Neruda
... “Halk gibi" diye gösterilebilecek bir örnek tip yoktur. Sümmani, Veysel, Ayşa, Fatma, Mahsuni, Ruhi vardır. Biz hepimiz halkız. Hepimiz kendi görgümüz ve bilgimiz içinde birtakım katkılar ve ayrıntılarla söyleriz bu türküleri. Türküler yaşayan bir varlık gibi iyisine ya da kötüsüne, bu kişisel katkılarla her an bozulup yeniden doğar.
Biz halkız, yeniden doğarız ölümlerde.
Biz halkız,
Yeniden doğarız ölümlerde...
Neruda
Bütün Alıntılar
Babam ile arkadaşlarının tabancalı, kı
lıçlı, Kur'anlı üstelik de gizli toplantı
larından sonra çocuk oyunları bana daha
da saçma göründü.
7
babamı, birlikte olduğ
umuz yıllarda değil, hep yaşadıkça,
onun yaşına geldikçe anladım
18
Barışın
başladığı yerde anlamını yitiriyordu varlıkları.
64
Akılla mantıkla açı
klanmayacak durumlar vardır dünyada
149
Biz kendi kalkınmasını
yapmamış, tamamlamamış, sanayiini
kurmamış bir halkız. Çiftçiyiz, ç
obanız! Sömürge neyimize? Sömürge
bize yük olur.
151
Ha şöyle bileydin
Biz kendi kalkınmasını
yapmamış, tamamlamamış, sanayiini
kurmamış bir halkız. Çiftçiyiz, çobanız! Sömürge neyimize? Sömürge
bize yük olur.
Sayfa 151Kitabı okudu