Şimdi mesleği olmayana koca da yok :)
Hem sonra aşk nasıl tanımlanır? Ucu bucağı, mesafesi, dayanıklılığı, son kullanma tarihi nedir? Mesela Mücella teyzem, " ben aşkı sevdayı ne bilirim?" diyordu. " İstemeye geldiler. Cam silerken görmüşler. Biz o semte yeni taşınmıştık, 'bir hamarat kız geldi, her hafta cam siliyor, çamaşır desen her gün asıyor balkona. Aman bir temizlik, bir temizlik ateş gibi kız vallahi' diye destan etmişler beni. O zamanlar öyleydi ; bir kızın işine, gücüne, kuvvetine, sıhhatli olup olmadığına bakacaksın."
Sayfa 31 - Kapı Yayınları
Canım İnsanlar
Her şeye rağmen sehrimin sokaklarını seviyorum
Yürürken şarkı söylemeyi,
Bebek arabasından koca boncuk gözleriyle bana bakan bebeklere el sallamayı,
"Iyi aksamlar"dediğim teyzenin 'seni tanımıyorum neden iyi akşamlar dedin bana' bakışını bile seviyorum
Ben, benim teyze
Hiçbir vasfim yok
Öyle çok zeki, hamarat ya da
Dışarda kuşlar ötüyor.
Dağlar kızıl ve çıplak.
Kavakların kılçıkları sarımtırak yaprakların altında kaldı.
Deminden beri koca bir leylek sabırlı ve hamarat,
önümüzdeki viranelikten çer-çöp topluyor yuvası için.
Burdan bakılınca şehir: terkedilmiş gibi bomboş görünmekte.
Uzaktaki saat on biri çaldı.
Bütün nikbinliğim, şu bitmez tükenmez nevi şahsına münhasır hazinem, dolup dolup taşıyor.
Pek yakında kurtulacağız, diyorum, inadediyorum.
Kestim mektubu.
Saatler geçti.
Avluya indim.
Nefis bir güneş var.
Ah, gözünü sevdiğimin bozkırı,
zerre zerre sıhhat topladığını hissediyor insan.
Nazım Hikmet Ran
𝕂𝕚𝕥𝕒𝕡 𝕐𝕠𝕣𝕦𝕞𝕦
Koca bir ömrü bir eve sığdıran nostaljik bir hikaye.
Mücellâ annesi Neyyire hanım 'ın uslu hamarat kızı. Babasız kız çocuğu nasıl büyür diyerek korkularıyla kızının üstünde hakimiyet kuran ve buna çıt çıkarmayan kaderine razı gelen Mücella' nın hikayesi. Hep başkalarının hikayesini dinlemiş ama asla kendi hayatını yaşayamamış, ona ne istediği hiç bir zaman sorulmamış bahçelerindeki ağaçtan bir adım öteye izinsiz geçemeden koca bir ömür evlenmeden annesinin dizinin dibinde geçip gitmişti.Heveslerini ,meraklarını hep baskılamış, hayatı düz bir çizgi halinde akıp giderken razı gelmişti payına düşene. Elinde işlemesi pilli cızırtılı radyosuyla pencerenin köşesinde hayatı seyretmeye alışkındı Mücellâ.Nazan Bekiroğlu kalemini çok seviyorum, kesinlikle tavsiyemdir. 
Nazan Bekiroğlu
Nihayetinde kadın; kadın olmayı unutup sadece anne oluyor. Hatta eşine de annelik etmeye başlıyor. Fakat anneliği de çok sağlıklı olmuyor. Bütün ilgisini sevgisini çocuklarına yükleyince çocuklarını kendine bağımlı, hayata karşı güvensiz yetiştiriyor. Hayatını çocuklarına adadığı için onlardan beklentisi de çok oluyor. Bu beklenti çocuklar