Sabitlenmiş gönderi
...bence kitaplar notaya, sohbet ise şarkı söylemeye benziyor.
Sayfa 22Kitabı okudu
Lüzumsuz yere ne kadar önemsiyoruz kendimizi, duygularımızı açıklamıyor, diplomatik demeçler veriyoruz her seferinde; sozlerimizle haklar kazanılıp gasp edilecek, ülkeler, sınırlar değişecekmiş gibi. Bizi yıllar sonra da hakli çıkaracağını umduğumuz laflar geveliyoruz ağzımızda. Zamana hâkim olacağımızı sanıyoruz böyle yapınca; ellerimizin arasındaki yegâne zaman kayıp gidiyor; görmüyoruz.
Sayfa 176
Ne saçma; insanlarda hâlâ bütünlük arıyor. Kendisi paramparçayken. Birileri sağlam kalsa fena mı olur? Birilerinin de sözleriyle eylemleri tutsa; gündelik hayatlarıyla sundukları görüntü uyumlu olsa.
Sayfa 151
Okur Takip Önerileri
İnsan ömrünü kendine bir benlik, kişilik oluşturmakla geçiriyor, sonra gün geliyor önündeki en büyük engelin bunlar olduğunu fark ediyor.
Sayfa 52
Bir zamanlar, gençken herkes çok farklıydı kendisinden, hep imrenirdi başkalarının hayatlarına. Dışarıdan herkesin hayatı oturmuş görünürdü, bir tek kendi hayatı sarsak, dağınık. Çok sonraları anladı bütün hayatlar böyle, en durmuş oturmuşu bile. Onlar farkında olmasalar da. Kalkıp gideceksek bir gün, kaçınılmazsa hücrelerimizin dağılması, nereye kadar durmuş-oturmuş bir hayat mümkün olabilir ki? Bunu sezdiginden bu yana birazcik rahat.
Sayfa 35