" İnsanı azar azar öldüren açlıklar vardır. Görülme ve işitilme açlığı. Kendini ifade etme ve bağ kurma açlığı. Hissedilme ve anlaşılma açlığı. Anlam açlığı. Güzelliğe duyulan açlık. Ruhun da beslenmeye ihtiyacı var. "
"Bazen kendini bir kenara itilmiş, hiçbir yere yakışmayan, her yerde eğreti duran bir eşya gibi hissedersin. Ne o köşede yerin vardır ne de bu köşede, ne orası sana aittir ne de burası. Yersiz, yurtsuz ve hep gurbet içindesin."
Kemal Sayar